Beden Eğitimi
 

Beden eğitimi


Beden eğitimi; insanlara bedenlerini sağlıklı ve dinç tutabilmenin yollarını öğretir. Eksiksiz bir eğitim için zihinsel eğitim kadar beden eğitiminin de gerekli olduğu düşüncesi eskiçağlara dayanmaktadır. Eski Yunan'da beden eğitimine büyük önem verilirdi. Büyük Yunanlı filozof Platon, "Gerçek müzisyen ve sanatçı, müzikle cimnastiği en doğru oranlarda birleştirebilen kişidir", demiştir.

Ne var ki, bu görüşe yüzyılarca değer verilmedi; beden ve zihin eğitimi birbirindenayrı ele alındı. 18. yüzyılda Fransız düşünürlerinden JeanJacques Rousseau Emil (Emileou, de l'education; 1762) adlı yapıtında beden eğitiminin okul dersleri arasına alınması gerektiği görüşünü öne sürdü. Danimarka,1814'te okullarda beden eğitimi dersleriniuygulamaya koyan ilk ülke oldu. Bunu başkaülkeler izledi. Bugün, ilk ve ortaöğretiminzorunlu olduğu birçok ülkede beden eğitimi dersleri de zorunludur.


Çok küçük çocuklar için, beden eğitiminde koşmak, tırmanmak, zıplamak veoynamak gibi doğal hareketleri geliştirmek ve bu yönde onları cesaretlendirmek amacı güdülür. Daha büyük çocuklar içinse, temelbeden eğitimi dersleri ve yarışmaya yönelik spor etkinlikleri özel eğitim görmüş öğretmenlerce yönlendirilir. Çok çeşitli olan bu etkinlikler okulların olanaklarına göre değişebilir. Örneğin, yüzme, cimnastik, atletizm vetüm takım oyunları bunlar arasında sayılabilir,


Öğrenciler, beden eğitimi deslerinde yalnızca bedenlerini geliştirmeyi ve formda kalmayı öğrenmezler; aynı zamanda başkalanylaişbirliği yapmayı, kendi güçlü ve zayıf yönlerini tanımayı da öğrenirler. Öğrencilik yıllarını geride bırakan yetişkinler bile, okuldaykenöğrendikleri spor etkinliklerine katılmaktanya da bunları izlemekten hoşlanırlar.

Cevap : Beden Eğitimi
 

Beden eğitimi, eğitimin, insanın beden sağlığını ve becerilerini geliştirmeye yönelik dalına denir. Beden eğitimi, insanın zihinsel eğitim kadar bedensel eğitime gereksinmesi olduğu düşüncesine dayanır. Beden eğitiminin geçmişi, uygarlıklar tarihi kadar eskidir. Günümüzden yaklaşık 2.400 yıl önce yaşamış olan Yunanlı filozof Platon’un “Gerçek müzisyen ve sanatçı, müzikle cimnastiği en doğru oranlarda birleştirebilen kişidir” sözleri, Eski Yunan’da beden eğitimine verilen önemi gösterir.


Eskiçağlarda beden eğitime verilen bu önem, sonraki yüzyıllarda unutuldu. Zihinsel eğitimin beden eğitimiyle ilişkisi göz ardı edildi. Beden eğitimine yeniden dikkat çeken kişi, 18. yüzyılda Fransız düşünür Jean-Jacques Rousseau oldu. Rousseau, Emil (Émile ou, de l’éducation; 1762) adlı yapıtında beden eğitiminin okul dersleri arasına girmesi gerektiği görüşünü savundu. Okullarda beden eğitimi derslerini koyan ilk ülke ise 1814′te Danimarka oldu. Daha sonra Danimarka’yı başka ülkeler izledi. Bugün, ilköğretimin zorunlu olduğu hemen bütün ülkelerde beden eğitimi ders programında yer alır.

Beden eğitimi dersleri yaş gruplarına göre uygulanır. Çok küçük çocukların beden eğitiminde öncelikle koşmak, tırmanmak, zıplamak ve oynamak gibi doğal hareketlerini geliştirmesi amaçlanır. Daha büyük çocuklara ise, özel eğitim görmüş öğretmenlerce temel beden eğitimi dersleri ve yarışmaya yönelik spor etkinlikleri öğretilir. Yüzme, cimnastik, atletizm ve tüm takım sporları bu tür etkinlikler arasında sayılır.


Beden eğitimi derslerinde öğrencilere bedenlerini geliştirme ve formda tutmanın yanı sıra, başkalarıyla işbirliği yapma, kendi güçlü ve zayıf yönlerini tanıma da öğretilir. Öğrencilik yıllarını geride bırakan yetişkinler de, bu tür etkinliklere katılabilirler.


Türkiye’de modern beden eğitiminin öncüsü Selim Sırrı Tarcan’dır. 1919 yılında beden eğitimini geliştirmek amacıyla İzmir’de bir salon açmaya çalıştı, bu girişimi “Sarıklılar” tabir edilen aşırı muhafazakarlar tarafından engellense de, o dönemde Vali Rahmi Bey, Necati Bey, Vasıf Çınar Beyle görüştü. Tarcan’ın spor sevgisi aşısı sonucu Rum ve Ermeniler ile diğer azınlığın etkinliği nedeniyle artık Türk gençleri spor yapmaya başladılar.