hikaye bu ya....
 

HIKAYE BU YA..........
Genc adamin biri,
Dermis babasina her gün;
Benim de dostlarim var, sendeki dost gibi'
Baba, itiraz eder,
Olmaz öyle cok dost, hakikisi
Belki bir, belki iki,
Fazlasini bulamazsin gercek,hakiki...
Devam eder durur konusma...
Aralarinda baslar bir
tartisma,
Karar verirler bir sinava,
Dostun hakikisini anlamaya...
Bir aksam bir koyun keserler,
Ve koyarlar cuvala.
Baba der ki ogluna,
Hadi al bu cuvali, simdi götür dostuna'.
Cuvaldan kanlar damlamakta,
Sanki öldürmüsler de bir adami,
Koymuslar cuvala,
Distan böyle sanilmakta.
Delikanli sirtlar cuvali,
Gider en iyi bildigi dostuna,calar kapiyi
o dost, bakar ki bir cuvala hem de kanli..
Kapar hizla kapiyi delikanlinin suratina
Almaz içeri arkadasini,
Böylece tek tek dolasir delikanli,
Kendince tanidigi, sevdigi dostlarini
Ne care, hepsinde de sonuc aynidir...
evlat geriye döner.
Ama içten yikilir...
Babasina dö nerek; hakliymissin baba ' der.
Dost yokmus bu dünyada ne sana, ne de bana.
Baba 'hayir Evlat 'der, benim bir dostum
var bildigim.
Hadi, cuvali alda bir kerede git ona.
Genc adam, cuvali sirtlar tekrar.
Alnindan ter, cuvaldan kanlar damlar...
Gider, baba dostuna. Kabul görür,sevinir.
O dost, delikanliyi alir hemen içeri.
Gecerler arka bahceye.
Bir cukur kazarlar birlikte,
Cuvaldaki koyunu gömerler adam diye,
Üzerine de serpistirirler toprak.
Belli olmasin diye dikerler sarimsak...
Genc adam gelir babasina;
'Baba, iste dost buymus' diye konusunca,
Babasi; 'daha erken, o belli olmaz Daha.
Sen yarin git O'na, cikart bir kavga,
Atacaksin iki tokat, hic cekinmeden ona,
iste o zaman anlasilacak, dostun hakikisi.
Sonra gel olanlari anlat bana...'
Genc adam, aynen yapar babasinin dedigini,
Maksadi anlamaktir dostun hakikisini,
babasinin dostuna istemeden basar iki tokadi!
Der ki tokadi yiyen DOST;
'Git de söyle babana, biz satmayiz
Sarimsak tarlasini böyle iki tokada'!

Dost;

Sevilecek biri olmadigin zamanlarda bile
Seni Sevmeli...
Sarilacak biri olmadigin zamanlarda bile
Sana Sarilmali...
Dayanilmaz oldugun zamanlarda bile Sana
Dayanmali...
Dost dedigin;
Fanatik olmali;
Bütün dünya seni üzdügünde Sana moral vermeli.
Güzel haberler aldiginda seninle dans etmeli,
Ve agladiginda, seninle aglamali...
Ama hepsinden daha cok;
Dost matematik gibi olmali;
Sevinci carpmali...
Üzüntüyü bölmeli...
Gecmisi cikarmali...
Yarini toplamali...
Kalbinin derinliklerindeki ihtiyaci hesaplamali...
Ve her zaman bütün parcalardan daha büyük olmali...
isi bitince seni bir tarafa atmamali...

Mevlana Celaleddin Rumi ( K.S.A)

Allah (c.c.) Asigi Dostlarla Ahbablik etmenizin kismet oldugu gunler olur insallah...

Cevap : hikaye bu ya....