Ben Yine Sana Susadım
 

Dün gece ben yine sana susadım...yavaşça ayırdım ruhu bedenden...

kalktım yanına geldim...uyuyordun...

yine öptüm seni acıyan yerlerinden...yanına kıvrıldım sessizce...

bir ölümün gizli bekçisi oldum yine...

gitmene izin vermedi yüreğim...

herşey yarım kalmışken...daha hiç birşey yerinde değilken...

daha içimden geldiği gibi doyasıya canım diyemeden

vermeye razı değildim seni...



Ne oldu anlamadım henüz...

ben kimseyi bu denli çok bu denli yasak sevmedim...

sevdim çünkü yasaktın kalbime...kalbim yasaktı sevmelere...

artık sevgi yoktu yüreğime...yine yapamadım...



Yine en saf duygularla sevdim...şimdi ne mi olacak?

kalbimi rahat bırakacağım istediğini sevsin

nasılsa yüreğim sevdi seni eğer bir gün olurda gidersen

o atsın kendini köprülerden...



ben kimseye bu kadar uzun yazmadım bitmek tükenmek

bilmeyerek...

yazdıkça yazasım geliyor tüm gecelerim feda olsun sana...



İlk defa benimsin dedin ve ben iilk defa seninim dedim...

ilk defa farkettim sokakta oynayan çocukların haykırışlarını...

ben ilk defa hayallerin sessiz çığlıklarını dinledim...

ilk defa fark ettim yasak sevmeleri sevişmeleri...

meğer ne güzelmiş sevmek sevilmek...

ne güzelmiş sevdiğinin dudaklarından değil alnından öpmek...

ne güzelmiş sokakta oynayan çocukların masum gülümsemeleri...



Meğer ne çok yakışıyormuş yeşil toprağa mavi denize

sevda yüreğe...

meğer ne güzelmiş bir yerlerde yaşadığını bildiğin bedende özlenmek...


meğer ne kadarda güzelmiş en çok senin yanına yakıştırılmak...