![]() |
Karabasan .. :|
Biri anlatıyor..
Cumartesi başımdan geçen olay . Gece saat kaç bilmiyorum. Susadım ve içmek için kalktım . İçip yerime yatmak için yatağıma döndüm. Yattım ve üzerime battaniyeyi çektim . Gözlerimi kapamak üzereydim gördüğüm şeyi anlatıyorum şimdi . Kendim olduğum gibi karşımda ayak ucunda duruyorum . Tenim gıpgri olmuş ve gözlerime bakmaya çalıştığımda sadece karanlık . Gözlerin olduğu yer gözükmüyor zaten . Ve o an aklımda sadece çığlık atmaya çalışıyorum ama olmuyo ve her hücreme çivi saplanmış gibi kıpırdayamıyorum . Kendim bana doğru yavaşça yüzünü yaklaştırmaya başlayınca artık korkudan ne yapıcağımı şaşırdım ve aklıma dualar geldi . Hemen bir kaçını aklımdan geçirince sanki hiç bişey olmamış gibi aniden püf diye kayboldu o karşımdaki 'Ben' .Vücudum salındı . Koşa koşa babamı uyandırdım ve durumu anlattım dua okudu ve benimde okumamı söyledi . Sabaha kadar karşı koltukta beni beklemiş adamcağız. 17 yaşındayım hayatımda ilk defa böyle korktuğumu hatırlarım. Allah kimseye benzerini göstermesin ne diyim .. Alıntı.. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.