İcımdekı Bosluga Dus
 

Gözkapaklarıma uyku oturdu.

Gecenin kaçıncı çeyreği bilinmiyor.

Ben ise hala suskun...


Kazanılan zaferler kanla yazılır tarih denilen kitabımın sayfalarına.

HİÇKİMSE bile sorgulayamadı kazandığım zaferlerin meşruluğunu.Çünkü kazandığım zaferler hep asildi.Suskularım gibi...


***


Sayfalar kurudu ve ben yine öylesine serkeş bir girdabın içinde buldum kendimi.Neden hala susuyorsun diyenler oldu.

''Ağlamak için gülmekten daha çok sebebim var'' dedim.Ve ben yine sustum.

Ve yine...

Ve yine...


***


Ağlayamadım ben.Ağlamak yenilmişliği işaret eder çoğu zaman.Kazandığım zaferlerden sonra yakışmaz ki bana ağlamak.Kazandığım zaferler adına ağlamam...


Ben zafer sarhoşluğu da yaşamadım oysa.Ve kendimi ve hiçkimseyi incitmemek adına yaptıklarım gün gelipte beni kanattı...

Bil(e)mezdim...


Sonra diyorum da kendime...

''Bağır hadi haykır!...''

Çare olacaksa çaresizliğine...


***


Hiçkimsenin sığdıramayan yanları gelir beni bir gülüşüne.Ve açıkta kalan sen yanım acı olur.

Üşürüm.Yumruklarımı sıkarım duvarlara...

Ağzımda dişlerim ufalanır tükürürüm...KAN...

Dilimde sana söylenmesi gereken sözleri tükürürüm sonra...


****


Hadi yine gelme.

Ben bu mektubumda da beklerim seni...