![]() |
...Gidiyorum!!!...
ışıl ışıldı gözlerin.. güneş boynunu bükmüş sana bakıyordu... o kadar soluktu ki etraftaki ağaçlar sen baktığında gözlerimde havalandı tüm kanadı kırık kuşlar ve o an sus pus oldum yalnızlığıma pusu kurdum gözlerinde ve yüreğini tam alnının çatısından vurdum... hoyrattım! Bakışlarım kaçak,apansız bir fer oldu gözlerimde canlanan... imkansız... imkansızlık hemen ayaklarımın altında boynu bükük yatıyordu... gözlerim...ah ah gözlerim! neden bu ihanet yüreğini emanet bıraktın sevdalara? şimdi gel... yoksa... ben azalıyorum.... içimde öldürdüğüm dişiler kadar yetimim yitirmişliğim hüzün kokar nasırlaşır aşk sözleri dilimde ve yarım kalırım... düşerim işte o an, elimde ağzını kapattığım çığlıklarımla yamacına.. ve o zaman sen benden geçersin... ve ben ( h )içliğimden... şimdi soruyorum zaman/sızıma.. kaç ben kaldı sende... şimdi umudumun yitirmişliğini sardığın yırtık kefenden sana tebessüm ediyorum... ve üzerimde sonbahar yaprakları ağlıyor... ve ben binlerce kez ölüyorum.. seni her tamamladığımda ayağa kalkmak istiyorum her dirilmem bir paslı çivi söküyor tabuttan... ve hüzünlerim yosun tutuyor... artık kıpırdamak bile yasak... ve gözlerine hiç değdiremediğim yalnızlığım.. şimdi kanamalı yüreğim ve ben ölü(yorum) bir öyküm vardı oysa gözlerine bakarken yazdığım.. bir gece ansızın usulca süzülecektim .. ve yokluğumun sinmiş olduğu perdeni aralayıp sen uyurken kulağına fısıldayacaktım.. sen uyurken yar... düşlerine izinsiz iltica edecektim seninle kocaman olan ve sol kaburgama sığmayan yüreğimle ve çocukça şımaracaktım rüyalarında elimde bir avuç tebessümle sabahın olacaktım ve yüzünü yıkayacaktım günesin bile girmeye kıyamadığı hücrende.... şimdi sana soruyorum.. git(me)meliyim mi? gidiyorum......... sana yeşermemiş umutlarımı bırakıyorum sessizliğimi sırtlayıp puslu bir gecede gidiyorum buğulu camlar ardından tebessümüne el salla*****, kana***** gidiyorum sen garantisini ver dönüşlerimin kefili ol yokluğumun avuçlarımdan kokunu kazı***** gidiyorum.. ayaklarıma dönüşlerim batmadan savuruyorum kendimi içimde öldürdüğün binlerce sen ile yitik coğrafyalara vatan/sızım /sen/sizim ruhum diz çökse de kaldığın yönde tutukluk yapmayacak ciğerim deli gibi koşuyorum ciğerimi yararcasına hani bir öyküm vardı ya .. anlatacak... onu da sensizlikte yakacağım.... küllerinden bir sen daha yaratıp yanıbaşında ağlayacağım... gidiyorum.......... tut (ma) ellerimi |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.