Sen Benım Denız Fenerımsın
 

sen benim deniz fenerimsin

dalgalar alsin beni

sen orda kal


emzikli bir bebek gibi

koparip aldilar kollarimdan seni

gözlerimi yikilan gözlerinden,

koparip aldilar.

sesine yasak koydular bakir tellerde,

aramiza yollar koydular ,uçmuş köprüler.

ne zaman kapimdan geçse,

sokagim üzgün bir postaciya agliyor.


geceydi.fenaydim.üstelik yarali.

bütün işikalri sönmüştü kentin.

kirbaç gibi döven soguk yagmurun önünde,

ben ve cigaram yalnizdik.

içim simsiyah bir vurgundu,

içim ateş üstünde,

içim ateş üstündeki katran kazanlari.


geceydi.fenaydim.üstelik yarali.

tütünden sararmiş parmaklarimi,

soguk biçak gibi kesiyordu rüzgar.

bir elim üşüyordu,

bir elimi açikta biraktim gene de,

gelir de tutarsin diye.


şimdi hangi meyhane avutabilir beni,

hangi şarabin kirmizisi,

söndürebilir içimi.

dolu dolu agular içsem,

hangi azrail,

senden önce alir canimi.


ay barut yüzünü yirtti bulutlarin,

kaldirimdaki sulara düştü.

yüzün kaldirimdaki sulara düştü.

egilip aldim yüzünü,egilip sevdim.


haydi sikiysa paranin kantarinda,

sevgiyi tartanlar,

hayaline de koysunlar yasagi.


geceydi.fenaydim.üstelik yarali.

bütün işiklari sönmüştü kentin.

kirbaç gibi döven soguk tyagmurun önünde,

ben,cigaram,bir de kolumda hayalin...


Aydın Öztürk