ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Hüznümü Aldatacağım Yeniden Çocuk Olacağım !!!

En mutlu olduğumu sandığım zamanlarda bile içimde bir dert ki sorma..İnsanlar nasıl bu kadar içten, nasıl bu kadar samimi gülüyor gibiler anlamıyorum..Gerçi çoğu için gülmek kolay ama hangi birinin yanakları ıslandı ki benim kadar..
Üzüldükçe anlıyorum..Aslında daha çok üzüldükçe daha iyi anlıyorum..Mutlu olmak için hayat okulunda “acı” ve “hüznün” öğrencisi olmak gerekiyor..Mutluluğun kapısından aşka türlü geçemiyorsun çünkü..Eğer bu okuldan mezun olmamışsan, gerçek mutluluk “kim o ? ” demeye bile yanaşmıyor kapıya..Ne onu kandırabiliyorsun ne de kendini..İşte böyle olmazsa olmaz bir öğreti oluveriyor “hüzün ve acı”..
Derken günlerden bir gün yalnızlıkla tanışıyorsun..Hüznün en güzel, en kalabalık yerinde, acını zirvesinde..Mutluluktandır diye düşündüğün aslında sebepsiz olan tebessümlerin kayboluyor aniden..”Yok” diyorsun içinden, “böyle olmaz”..İşte zaten bundan sonra başlıyor “sahtecilik”..Anlamsızca gülmeye başlıyorsun artık..Mutlu olmak için bir anlam arıyorsun kendince ama bulamıyorsun..Çünkü hüzün, acı ve yalnızlığın en güzel yerinesin, tam ortasında..Dert çekerek geldiğin kadar bir yol kaldı önünde sadece..
Geç de olsa öğrendim tüm bunları..Yüzümde ki gerçek gülüşü ne zaman yakalarım, ne zaman gerçek mutluluktan bir parça çalarım bilmiyorum ama bu kadar acıdan sonra çok sürmez sanırım bana uğraması..Ve bildiğim bir şey var ; O gün gelip çattığında yani kapımı gerçek mutluluk “ilk kez” çaldığında buyur edeceğim ve kapıyı üstüne kilitleyeceğim!
Yaşanılan onca yalnızlığa inat gülerek selamlayacağım mutluluğun bedelini..Güler yüzlü bir insanın gerçek gülüşüyle hem de..Öyle alaycı tebessümle de değil hani..Sonra mutluluğun da en güzel yeri gelecek ; yani en başı..Orada durup şöyle bir ardıma bakacağım..İşte “Güleryüzlü” bir insandan en güzel şarkıyı orada okuyacağım..

Ve yeniden çocuk olacağım...

alıntı