Fark Yaratan İnsan Olmak...
 

Öğretmen, lise son sınıf öğrencilerinin her birine, kendisinin ve

başkalarının hayatında yarattıkları farkı onlara söyleyerek ne kadar

değerli olduklarını ifade etmeye karar verdi.


Her öğrenciyi birer birer sınıfın önüne çağırdı. Önce onlara kendisi ve

sınıf için nasıl fark yarattıklarını söyledi. Her öğrenciyi özel olarak

takdir etti. Sonra her birinin göğsüne altın harflerle yazılı 'Ben Fark

Yaratan Bir İnsanım' yazılı mavi bir kurdele taktı.


Sonra, takdir edilmenin toplumda nasıl bir etki yaratacağını görmek için

bir ders projesi gerçekleştirmeye karar verdi. Her öğrenciye üç kurdele

daha verdi. Kendi çevrelerinde bu takdir seremonisini yapmalarını söyledi.

Bir haftanın sonunda öğrenciler sonuçlarıyla birlikte sınıfta sunum

yapacaklardı.


Sınıftaki çocuklardan biri bir şirkette alt derecede yönetici olarak

çalışan bir adama gitti. Ona kendisine kariyer planlamasında yardımcı

olduğu için şükran duyduğunu söyledi ve göğsüne mavi kurdele taktı. Sonra

ona iki kurdele daha verdi. 'Takdir etmekle ilgili bir sınıf projemiz var'

dedi. Onun da takdir ettiği bir kişiye gidip göğsüne mavi bir kurdele

takmasını ve üçüncü kurdeleyi ona verip onun da aynı şeyi bir başkasına

yapmasını söyledi. Takdir seremonisi böylece sürüp gitmeliydi. Genç

yöneticiden kendisini de sonuçtan haberdar etmesini rica etti.


Aynı gün akşama doğru, genç yönetici, üst düzey yöneticisinin odasına

gitti. Üst düzey yönetici asık suratlı ve huysuz bir insan olarak

tanınıyordu. Genç adam, yöneticisine oturmasını rica etti ve yaratıcı bir

dehaya sahip olduğu için ona hayranlık duyduğunu ifade etti. Yönetici

şaşkınlık içindeydi. Genç yönetici mavi kurdeleyi göğsüne takmak için izin

istedi. Şaşkın vaziyetteki üst düzey yönetici 'Tabii, olur' dedi.


Genç yönetici mavi kurdeleyi, patronunun ceketine, yüreğinin üzerinde bir

yere taktı. Üçüncü kurdeleyi de ona uzatarak, 'Bana bir iyilik yapar

mısınız? Bu ekstra kurdeleyi alıp, takdir etmek istediğiniz birinin göğsüne

takar mısınız? Bu kurdeleleri bana veren liseli çocuk bir okul projesi

hazırlıyor ve takdir seremonisinin insanları nasıl etkilediğini

araştırıyor' dedi.


O akşam, üst düzey yönetici evine geldi ve on dört yaşındaki oğluna

kendisiyle konuşmak istediğini söyledi.


'Bugün başıma olağanüstü bir şey geldi. Ofisimde oturuyordum ve genç

yöneticilerimden biri odama girdi. Bana hayranlık duyduğunu yaratıcı bir

deha olduğum için bana mavi bir kurdele taktı. Düşünebiliyor musun? Benim

yaratıcı bir deha olduğumu düşünüyor. Sonra üzerinde 'Ben Fark Yaratan Bir

İnsanım' yazan bu kurdeleyi ceketime, yüreğimin tam üzerine iliştirdi. Bana

fazladan bir kurdele daha verdi ve benim de takdir ettiğim birisini bulmamı

söyledi. Eve gelirken arabada kurdeleyi kime takacağımı düşünüyordum ve

seni düşündüm. Seni takdir etmek istiyorum' dedi.


'İş hayatında günlerim çok yorucu geçiyor. Eve geldiğimde sana pek fazla

ilgi gösteremiyorum. Bazen sana okul notların iyi olmadığı ya da odan çok

dağınık olduğu için bağırıyorum, ama bu akşam, seninle beraber olmak

istiyorum ve sana hayatımda nasıl fark yarattığını söylemek istiyorum.

Annen ve sen hayatımdaki en önemli insanlarsınız. Sen harika bir evlatsın

ve seni seviyorum!'


Çocuk şaşkınlık içindeydi ve ağlamaya başladı, ağlıyor ağlıyor ağlıyordu.

Ağlamasını durduramayarak hıçkırıklara boğulmuş, katıla katıla ağlıyordu..

Tüm bedeni hıçkırıklarla sarsılıyordu. Gözyaşları kucağına damlarken,

başını babasına doğru kaldırdı, titrek bir sesle, 'Ben de yarın intihar

etmeyi planlıyordum baba. Çünkü beni sevmediğini düşünüyordum.'


Babanın takdiri, çocuğun hayatında büyük fark yaratmıştı. Yaşamla ölüm

arasında bir fark.


Herkes takdir edilmek ister ama takdir etmek konusunda cimriyizdir nedense.

Daha doğrusu birisiyle ilgili olumlu düşünce ve duygularımızı dile

getirmeyi pek aklımıza getirmez, nasıl olsa onların bunu bildiklerini ya da

hissedeceklerini varsayarız.


Bugün fark yaratan insan ol. Sevdiklerini, hatta çok yakından tanımadığın

halde takdir ettiğin kişileri takdir etmek için adım at. Takdir edilmek

yaşama sevincini ve gücünü artırıyor.


İster mavi kurdeleyi, ister kırmızı kalpli mavi kurdeleyi takdirinin

sembolü olarak ver sevdiklerine, öğrencilerine, çalışanlarına, patronuna,

bakkalına, kapıcına. Birilerine 'iyi ki varsın' dediğimizde kendi

varlığımızı da onaylamış oluyoruz. Var eden var olur. Varolmanın dayanılmaz

hafifliği bu.


Birisini seviyor musun? Ona söyle.


Birisi senin hayatını olumlu etkiledi mi? ona telefon et. Hayatında fark

yaratan birileri oldu mu? Onlara mektup yaz, not yaz, kart yaz ya da e-mail

gönder.


Bu insanlara duygularını ifade etmek için bir gün daha beklemeden harekete

geç. Özellikle yazılan şeyler, daha kalıcı olur. Çekmecende sakladığın

mektupları bir düşün. Yazılarak paylaşılan duygular özeldir. Bu mektupları,

kartları özellikle kendini mutsuz hissettiğin günlerde okumak, bir

antidepresan ilaçtan çoook daha etkilidir; ne kadar şanslı ve mutlu

olduğunu hissedersin birdenbire.


Hayat, söylenmemiş sözleri ertelemek için çok kısadır. Yazdığın birkaç

cümle, öylesine büyük fark yaratabilir ki.




cok uzun oku oku ßitmiyo