Sevgili Dost
 

Sevgili Dost.
Merhameti gördün mü?Kaybolduğundan beri -kaçırılmış da olabilir- kendisinden bir haber alınamayan merhameti."Kayıp Aranıyor" ilanlarından bir ses çıkmadığına
göre.merhameti tanıyanlar gazete okumuyor.sokaklarda dolaşmıyorlar."İnsanlık
n....." bir kıpırtı olmayınca.bu kez "kanun n....." harekete geçiliyor ve kasaba halkı Şerif'in arkasına düşüp.merhameti kaçıranları aramaya başlıyor.Meşalelerin dili karanlığı didikliyor.gecenin kenarını tutuşturuyor.Eller ağzın iki kenarına tutulup bağrılıyor:"Merhamet!Merhamet!"Ses ormanın içinde nereye gideceğini bilemiyor.panik içinde sağa sola koşuşturuyor.çalılara takılıyor.yaprakları döküyor.baykuşları korkutuyor.sonra bir kuyunun içine düşüp.ıslak bir şekilde geri dönüyor:"Merhamet!"
"Merhamet" yankı yapıyor.
Aramadık yer bırakmıyorlar.Buluta bakıyorlar.dağılıyor.Göle bakıyorlar.kuruyor.
Gölgeye bakıyorlar.çekiliyor.Taşları bile birer birer uyandırıyorlar oyuklarında.
Taşların altı solucan kaynıyor.

Sevgili Dost.
Merhameti gördün mü?Eşkalini tarif etmem gerektiğini biliyorum ama.bu hiç de
kolay değil.Kanadı var.desem;hemen yolarlar.Gözleri var. desem;mil çekerler sürme diye.Ayakları var.desem;mıhlarlar sandalyeye.
"Nesi var?"/ "Gülüşü var!"Ağlatırlar.
"Nesi var?"/ "Yaprakları var!"Kopartırlar.
"Nesi var?"/ "Beyazı var!"Karartırlar.

Sevgili Dost.
Merhameti gördün mü?Ne olur bana da göster.Kimseye söylemem.söz;zarar veremezler.Beni kanadının altına almasa da ne çıkar;emerim ışığını.Dizinin üstüne yatırmasa da olur;kim söylemiş uyuduğumu?

Sevgili Dost.
Merhameti gördün mü?Tamam.söyleme biliyorsan yerini.Bari hayatta olduğunu
haber ver."Merhamet ölmedi değil mi?"

Sevgili Dost.
Cennetle cehennem yarışa kalktı.Sen hala susuyorsun.Güneş dürüldü.yıldızlar
döküldü.vahşi hayvanlar bir araya toplandı.Sen hala susuyorsun.

Sevgili Dost.
Merhameti gördün mü?