Korkunç Olayyyyy
 

Bu olay, Marmara Universitesi Ingiliz Dili ve Edebiyatı

Bolumu'nu 1993 yilinda bitiren Dilek isimli bir kizin basindan gecmis.

(Boyle anlatiliyor, soyadi yok) Dilek bir gun okuldan cikmis,

durakta minibus bekliyomus. Yalniz korkunc yagmur yagiyormus bu arada.

kizin onune bir araba yanasmis. Iyi giyimli, temiz yuzlu bir

genc,"Yanlis anlamayin n'olur. Ben de yakin zamana kadar ogrenciydim.

Islanmayin, gelin ben sizi uygun bi yere kadar birakayim" demis.Dilek,

basta biraz tereddut etmis ama cocugun iyi niyetine inanmis ve arabaya

binmis.Yolda sohbet filan etmisler.Hoslanmislar birbirlerinden.Cocuk,

lutfen izin verin sizi evinize birakayim. Bakin yagmur da

iyice hizlandi" demis, Dilek kabul etmis tabii. Sohbet

iyice koyulasmis.

Kizin evine gelmisler, bu arada telefon degis tokusu

yapmayi da ihmal etmemisler.Dilek cok etkilenmis cocuktan.

O hafta her telefon caldiginda yuregi hop etmis, "Ay benimki mi

ariyor?" diye telefona kosmus. Ama arayan olmamis maalesef. Dilek

yuzunu kizartip cocugu aramaya karar vermis, "Belki numarami

kaybetmistir,

n'olucak ki ben arasam" deyip kandirmis kendini. Telefonu aglamakli bi

kadin sesi

acmis. Meger teyze, bizim cocugun annesiymis ve hickira hickira,

oglunun trafik kazasinda öldüğünü soylemis. Anlattiklarindan Dilek

anlamis ki,

cocuk onu biraktiktan

5 dakika sonra yapmis kazayi. "Keske eve birakmasaydi. Benim bunun

sorumlusu"

diyerek hemen kendini suclamaya baslamis. Sucluluk duygusundan kurtulmak

icin teyzeden adresi almis, "En azindan bassagligina gideyim bari" diye

dusunmus. Ziyaret aglamakli ve de yasli gecmis.Ayrilma vakti

geldiginde iyice havaya giren kiz, "Bana oglunuzdan bi hatira verir

misiniz? Onu

gercekten cok sevmistim" demis. Bunun uzerine anne iceriye gitmis,

dondugunde

elinde cocugun kaza gunu uzerinde olan gomlek varmis. ustelik de hala

kanlar

icindeymis gomlek.Dilek cok kotu olmus, gomlegin niye saklandigi ! ve

niye ona verildigi anlamsizligina ragmen yine de kadini kiramayip

almis kanli gomlegi. Ama eve gelir gelmez ilk isi gomlegi yikayip

utulemek olmus.Butun gece gomlege baka baka, aglamis.Surekli de, "Onu

ben

oldurdum, onu ben oldurdum" diye tekrar ediyomus kendi kendine.Artik

aglamaktan bitap dustugunde gomlegi yastiginin altina koymus ve yatmis.

Sabah uyandiginda kendini daha iyi hissediyomus. Ama yastigi

kaldirdiginda

bir de gormus ki gomlek yine kanlar icinde. Inanamamis bu duruma.

"Herhalde

dun o kafayla iyi yikayamadim" diyerek yeniden yikamis gomlegi.Ama ertesi

sabah da hic bi degisiklik yokmus gomlekte, yine kanlar icindeymis.

Bunun

uzerine Dilek girdigi ruhsal cokuntunun de etkisiyle bir hocaya gitmeye

karar vermis.Cunku basina gelen olayi mantiksal olarak bir turlu

aciklayamiyormus.Cevresinden edindigi bilgiyle degerli bir insan olan

Riza hocayi bulup

olayi basindan sonuna anlatmis. Riza hoca uzun uzun dualar okuduktan

sonra Dilek' e gomlegi neyle yikadigini sormus. Dilek de tam iki kez

deterjanla

yikadigini, ilk basta gomlegin temizlendigini fakat sabah tekrar kanlar

icinde oldugunu aglayarak anlatmis.Bunu duyan Riza hocanin gozleri

faltasi

gibi acilmis ve ellerini Dilegin kafasina dokundurarak sorunun cozumunu

soylemis:


"A benim salak kizim, hic normal deterjanla kan lekesi çıkar mi?




Hem renkli hem de renksiz camasirlarinda ARİEL kullanmalisin!" ....................................