Muhtesem Bir Mülahaza
 

Mâlik bin Dînâr hazretleri bir hâtırasını şöyle anlatır:

"Bir gün toprakla oynayıp bâzan gülen bâzan ağlayan bir çocuğa rastladım. Önce çocuğa selâm vermek

istedim. Fakat kibirden selâm vermedim. Hemen nefsime;

"Ey nefis! Peygamber efendimiz büyüklere de küçüklere de selâm verirdi." diyerek çocuğa selâm verdim.

Çocuk;

"Ve aleyküm selâm, ey Mâlik bin Dînâr!" diye cevap verdi. Hayret içinde kalarak çocuğa; "Sen beni hiç

görmediğin halde nasıl tanıdın?" diye sordum. Çocuk;

"Ruhlar âleminde benim rûhumla senin rûhun karşılaştı. Orada bizi ü teâlâ karşılaştırdı." dedi.

Çocuğa; "Akıl ile nefs arasında ne fark var?" diye sorunca, çocuk;

"Nefsin seni selâmdan men etti. Aklın ise seni selâm vermeye teşvik etti." diye cevap verdi.

"Sen neden toprakla oynuyorsun?" diye sordum.

Çocuk;

"Topraktan yaratıldık, yine toprağa karışacağız." dedi.

Ben yine; "Seni bâzan ağlarken, bâzan gülerken görüyorum. Sebebi nedir?" diye sordum.

"Rabbimin azâb edeceğini hatırladığım zaman ağlıyorum. Rahmetini hatırladığım zamansa tebessüm

ediyorum." dedi.

"Ey oğul! Senin hangi günâhın var ki ağlıyorsun?" diye sorunca,

çocuk;

"Ey Mâlik! Böyle söyleme. Zîrâ ben, anam ateş yakarken, küçük odun olmadan, büyüklerin tutuşmadığını

gördüm." diye cevap verdi."

__________________ Rabbim bizleri her daim selamette olanlardan eyle...aminnn