ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Basralı Aşığın Münacaatı

Basralı bir zat vardı. Bu zat, .-u Zülcelâl’in aşkından ağlaya ağlaya âmâ olmuştu. Eğer insan onun gibi olursa, .-u Zülcelâl ona nasıl vermez ki! Bu zat, .-u Zülcelâl'e şöyle münacatta bulunuyordu.

“Ya rabbi! Ben ne zaman senin yanına geleceğim? Senin izzetine ve kudretine yemin ediyorum ki; benimle Sen’in aranda dağlar gibi ateş alevleri olsa, eğer sen bena tevfik ve yardım etmeyip geri çevirmediğin müddetçe, tâ ben Sen’in yanına gelinceye kadar, o alevler beni durduramaz. Ben Sen’den başka hiçbir şeyle Sen’den razı olmam. Ne cenneti istiyorum, ne cehennemden muhafaza olmayı istiyorum. Ben sadece seni istiyorum.”

Tabi, o bu sözleri, yalnız dili ile değil kalbi, ruhu ve sırrı ile söylüyordu. Peki, şimdi size soruyorum? Bir kimse böyle olursa, .-u Zülcelâl ona istediğini vermez mi? .-u Zülcelâl onun kalbine ruhuna baktığı zaman, onun samimiyetini görünce nasıl vermez ki!... Mutlaka verecektir.

O zatın, .-u Zülcelâl’e yapmış olduğu bu münacaat, bizim için çok büyük bir derstir. Eğer biz de onun gibi olursak, .-u Zülcelâl bize de verecektir, inşallah.

Fakat biz evimizden çıkıp, cemaate namaza gelmeyi, nefsimizin isteği ile değiştirmiyoruz. Sabahleyin uykumuzu terk edip namaza kalkmıyoruz. O ateş nerede, bunlar nerede?...

O Basralı zat, ateşin içine girip bütün vücudu yana yana .-u Zülcelâl'in huzuruna gitmeyi istiyordu. Bizse kendi nefisimizi rahatsız etmemek için bir uykuyu, arkadaşlarımızla konuşmayı bile terk edemiyoruz. Peki, nefsimize, niçin; “Ey nefsim! Sen ne zaman .-u Zülcelâl'e ibadet edeceksin? Sen sıhhatli iken keyf-ü sefa yapıp ömrünü boşa geçiriyorsun. Hasta olduğun zaman zaten ibadet yapamıyorsun. Bana bir vakit göster ki, o vakitte .-u Zülcelâl'e ibadet yapayım. Başka vakit yok ki! Ne zaman ibadet yapacaksın? Diye sormuyoruz.
.-u Zülcelâl hepimize kendi rahmetiyle, fazlıyla razı olacağı şekilde ameli salih nasip etsin. (Âmin)