İnsanlar Hizmet Beklerken...
 

İnsanlar hizmet beklerken...



Musul ulemasından “Feth-i Musulî” hazretlerine, bir gün talebesinden biri gelip;

- Efendim, bize zikir, fikir gibi bir vazife vermiyorsunuz, diye arz etti.

Büyük veli;

- Evet yavrum, bilerek vermiyorum, buyurdu.

- Sebebini merak ettim de hocam.

Buyurdu ki:

- Evladım, zikir, fikir gibi nafile ibadetler, insanlara hizmet etme imkânı olmadığı zaman yapılır. Allahın kulları hizmet beklerken zikir ve fikirle uğraşılmaz.

Ve ilave etti:

- Zira bütün nafile ibadetlere verilen sevap, bir insanı sıkıntıdan kurtarmanın sevabı yanında, denizde damla gibi kalır.


Gençliğin kıymetini bil

Bir gün de, sevdiği bir gence buyurdu ki:

- Gençlik çağı kazanç zamanıdır evladım. Aklı olan, bu vaktin kıymetini bilip elden kaçırmaz.

Delikanlı sordu:

- Ne yapmalıyım efendim?

- Önce İslâmiyeti öğren, buyurdu. Sonra öğrendiklerinle amel et. Kula yakışan, Rabbine ibadet etmektir.

Genç adam;

- Efendim, ben ibadeti ihtiyarlayınca yapmayı düşünüyordum, deyince;

- İyi ama, ihtiyarlık herkese nasib olmaz ki, buyurdu. Nasib olsa bile, gençlikteki gibi kolay ibadet yapılamaz.

- Yapılamaz mı? Neden?


Hastalıklar başlar...

- Çünkü ihtiyarlıkta gücü kuvveti gider insanın. Hastalıklar başlar. Bunun için gençlikte yapılan az ibadet, ihtiyarlıkta yapılan çok ibadetten daha faziletlidir.

***

Bir gün de sohbetinde;

- Dünya ve ahiret saadetlerine kavuşmak için iki şey lazımdır, buyurdu.

- Onlar nedir? dediler.

- Birincisi, “Doğru îman”buyurdu. Îman ve îtikat doğru olmazsa, kurtuluş olmaz çünkü.

- İkincisi ne? dediler.

- İkincisi de “Salih amel”dir ki, bu da ilimle olur, buyurdu. Yani helali, haramı öğrenip ona göre yaşamaktır.

Şöyle bitirdi:

- “Îman” ve “Amel”, iki kanat gibidir. Cennete, bu iki kanat ile uçulabilir ancak.