Nasipten Ötesi Yok! (Öykü)
 

Nasipten Ötesi Yok


Gencin birisi Kâbe'de hep, “Ey doğruların yardımcısı olan Allah'ım,
ey haramdan sakınanlarin yardımcısı olan Allah'ım, sana hamdü sena ederim” diye dua eder.
Bu durum herkesin dikkatini çeker.
Birisi, "Neden hep ayni duayi yapiyorsun, baska bir sey bilmiyor musun?" der.

.

O da anlatır;
7-8 sene önce yine Kâbe'de iken içi altın dolu bir torba buldum. Tam bin altın vardı. İçimden bir ses bu altınlarla, şunları şunları yaparsın diyordu. Hayir dedim kendi kendime, bu benim değil, başkasının malı, kullanmam haram olur.
Bu sırada birisi “Şöyle bir torba bulan var mı?” diye bağırıyordu.
Çağırdım onu, "Nasıl bir torbaydı, içinde ne vardı." diye sordum.
Torbayi tarif etti ve "İçinde bin altin vardı" dedi. Al öyleyse torbanı diyerek verdim. Adam torbayi açip içinden bana otuz altın verdi.

.

Pazara gittim.
Temiz yüzlü genç bir esiri överek satıyorlardı. Gencin temizliği dikkatimi
çekti. Yanlarına gittim, "Bu köle için ne istiyorsunuz" dedim. Otuz altın dediler.Adamdan aldığım otuz altını verip genci satın aldım.

.

Bir iki yıl geçti.
Genç çok çalışkan, çok edepliydi. Onu aldığıma çok memnun olmuştum.
Bir gün onunla giderken karsidan iki üç kisi geliyordu.
Genç bana dedi ki,
"Efendim, ben fas emirinin oğluyum. Bu gelenler babamın adamları.
Beni buldular. Senden beni satın almak isterler. Sen iyi bir insansın, onlara otuz bin altından asağıya satma" dedi. O kişiler yanıma geldi, "Bu esiri bize
satar mısın?" dediler.
Satarım dedim. Altmış altın verelim dediler.
Olmaz dedim. "İyi ama sen bunu otuz altına almadın mı? Biz sana iki mislini
veriyoruz" dediler.
Öyleyse gidin pazardan alın dedim.
Artıra artıra yirmi bin altına kadar çıktılar. "Otuz binden aşağı olmaz" dedim.
Çaresiz kabul ettiler. Altınlari verip, genci alıp gittiler.

.

Ben o otuz bin altınla işyerleri açtım, ticaret yaptım, daha çok zengin
oldum.
Bir gün bana arkadaşlar, “Çok zengin bir ailenin iyi bir kızı var.
Babası yeni vefat etti. Onunla seni evlendirelim” dediler. ben de “Olur”
dedim.

.

Nikah kıyıldı. Deve yükleri çeyizini getirdiler. Çeyiz arasında bir torba
dikkatimi çekti.
Kıza, “Bu nedir?” dedim.
"İçinde 970 altın var, babam kâbe'de bunu kaybetmiş, bulan gence otuzunu
vermiş. Kalanını da bana hediye etti, çeyizine koyarsın dedi”.

.

Demekki buldugum altınlar benim rızkımmış, vermeseydim haram yoldan
gelecekti, şimdi helal yoldan yine bana geldi.
Bana yardım edip haramlardan koruyan, nice nimetler ihsan eden yüce
Rabbime hamd ederim.
Takdirden ötesi yok…
Nasipten ötesi yok…