Mazlumların Ve Sabırlıların Ölümü
 

Bu bab mazlumların ve sabırlıların ölümü beyanındadır: Bunların Ölümleri birdir, birini diyeyim, sairleri(diğer,başka,gayri)) dahi ona benzer.
Garip dahi iki türlüdür: Biri ırak iklimde kalıp yanında akrabası ve âşinâsı(tanıdık) bulunmaya ve biri mekânında amma fakirdir, kimse tenezzül edip yanına varmaz; bunlar dahi gariptir ve şehittir. Pîrlik (ihtiyarlık) dahi iki bölüktür: Biri altmış yaşın(ı) geçe ve beş vakit namazını terk etmeye; bu dahi şehittir. Yoksa namazı yok niyazı yok şehit değildir. Ve kâfir elinde esir olduğu halde ölen dahi şehittir.

Kaçan bu kişiler ölüm yastığına başın koyalar, gökler kapısı açılır, yere ol kadar melâike iner ki hesabın Mevlâ bilir. Ellerinde nurdan taç ve hülleler ola. Ol kişinin canını izzet ile davet edeler.
Nitekim Hak Taâlâ buyurur: "O senden, sen de O'ndan razı olarak Rabbine dön. Kullarımın arasına gir, Cennetime gir" (Fecr 89/28-30).

Bir şehit dahi budur ki, yüzün(ü) dergâh-ı izzete tutup diye ki: Ey benim Mabudum, ne ki ömrüm olsa bir nesneye ümit tutmadım. İllâ hazretine ve kimseye boyun vermedim, dünya mekrine aldanmadım, ancak hazretine.! Ya Rabbi şimdiki halde senden ümidim budur ki; cemî-i ümmet-i Muhammedi yarlığayasın!’’ deyü dua ve niyaz ede. Bu dahi şehittir.

Ol has melekler ol hülleler saralar, ol dem Hak'tan nida gele ki: "Cennet'e götürün cümleden’’ ". Zira dünyada namaz kılardı ve misafiri sever, suçlur bağışlar idi ve ve istiğfar eder idi ve kendisini pak eder idi.
Nitekim buyurur:
"Şüphesiz Allah çok tevbe edenleri ve temizliğe çok dikkat edenleri sever" (Bakara 2/222) ve beni çok zikr eder idi. "Allah'a itaat ediniz, Peygamber'e ve sizden emir sahiplerine itaat ediniz" (Nisa 4/59), "Sabah akşam (O'nu) teşbih et" (Âl-i imran 3/41), ve peygamberlere ve padişahlara mütî (itaatkâr) idi. Pes va'd eyledim bunun gibi kullarımı Cennet'e koyam, ebedü'l-ebed muhalled (daimi, sürekli kalan) kala. Ve ben böyle kullarımdan razı olam. Nitekim buyurur: "Allah mümin erkek ve kadınlara altından nehirler akan ve ebedi olarak orada kalacakları Cennetler va'd etti" (Tevbe 9/72).

İmdi ol iki melekler ki insanın iki omuzunda dünyada hayır ve şerlerin(i) yazarlar, onlar diye ki: Ya Rabbi, bizi dünyada bu kuluna müekkel (vekil) eyledin. Şimdiki demde izin ver bu kulun canı ile göğe çıkalım. Hıtab-ı İzzet varit ola ki: "Siz onun kabri katında durun, teşbih ve tekbir edip bana secde edin, sevabını ol kuluma bağışla(yı)n" deyü. Onlar dahi kıyamete kadar zikir ve teşbih edip sevabın(ı) ol kulun defterine yazalar.