Bir Bebegin Günlügü ( Mutlaka Okuyun )
 

Bir bebeğin yarım kalmış günlüğü..
________________________________________
5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayim. Varim. Müthis bir duygu bu. Var
oldugumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir elma çekirdeginden bile küçügüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varim ya!
Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varligimi ve
benligimi hissedebiliyor um. Bir kiz olacagim ve baharda çiçekleri
sevecegim.

19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kimildamam mümkün degil. Annem henüz farkinda
degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dolasip gelen simsicak kan
bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini simdiden hissediyorum.
Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacagim.

23 Ekim: Hiç göremedigim bir el agzimi biçimlendirmeye basladi.
Dudaklarimda onun dokunusunu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler
dudagim damagim oluyor. Düsünün bir yil sonra bu elin dokundugu yerde
tebessümler açacak, gülecegim. Dudagimdan ve dilimden sözler dökülecek.
Herhalde önce "Anne!" diyecegim. Anne duyuyor musun beni? Seninle
konusacagim. Sana gülecegim. Kimilerine göre hâlâ daha var degilmisim…
Nasil olur? Varim ve gülücükler sunacak dudaklarim da olmak üzere ya… Hem
sonra bir ekmek kirintisi ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle
degil mi annecigim? Ah bir konusabilsem!

27 Ekim: Bugün pek mutluyum. Içimde tatli bir kipirti basladi. Artik bir
kalbim var. Kalbim atmaya basladi. Hayatim boyunca böyle atip duracak.
Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi... Annem bedeninde
iki kalbin birden atmaya basladigini bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor
musun anne?

2 Kasim: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarim ve bacaklarim da
biçimlenmeye basladi. Hele bir büyüsün kollarim bak nasil kucaklayacagim
seni annecigim. Su ayaklarim da tamamlansin da, beraber çiçekli bahçemizde
yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasim: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük seyler. Aman
Allah'im parmaklarim da çikmaya basladi. Bunlarla çiçek toplayacagim,
annemin elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de güzel bir siir
yazacagim. Annecigim, orada misin? Ellerimi ellerinin arasina koymak için
sabirsizlaniyo rum.

20 Kasim: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu ögrendi..
Yasasin! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmis.
Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye kalmaz kollarinin
arasinda olacagim…

25 Kasim: Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henüz kiz
oldugumun farkinda degiller. Onlara sürpriz yapacagim..

10 Aralik: Bugün yüzüm tamamlandi. Artik iki güzel gözüm, bir küçük
burnum, dudaklarim ve yanagim var… Anneme benziyorum galiba…

13 Aralik: Artik çevreme bakabiliyorum. Etrafim çok karanlik ama olsun.
Yine de mutluyum. Yasiyorum ve varim. Kisa bir süre sonra gün isigini
görebilecegim, renkleri ve çiçekleri taniyacagim. Rüyamda gördüm. Dünyada
gökkusagi diye bir sey varmis.. Onu çok merak ediyorum.. Annecigim,
babacigim sizin yüzünüzü de görecegim. Tanisacagiz…. Mutlu olacagiz.
Gülüsecegiz..

24 Aralik: Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin kalbinin
seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atislarini da sen duyabiliyor musun?
Hatta sesini bile taniyabiliyoru m. Sesin ne kadar tatli… Hiç duymadigim
bir sey bu… Güzel ve saglikli bir kiz olacagim. Kollarinda uyuyacagim,
yüzüne bakacagim, o tatli sesini dinleyecegim. Benim için ninni de
söyleyecek misin annecigim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka… Beni
koklayacaksin. . Çok seveceksin, degil mi?

28 Aralik: Anne burada bir seyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakiyor
böyle... Sen aci çekiyor gibisin. Kalp seslerin degisti... Sustun. Benimle
niye konusmuyorsun anne? Anne… Anne… Annecigim… Yüzümde soguk bir sey
hissediyorum. Anne, yüzümü parçaliyorlar... Anne bir seyler yap… Anne…
Kolumu çekiyorlar anne… Canim yaniyor anne... Anne… Ayaklarimi parçaliyor
bu sey anne... Beni sana baglayan damari kopardilar anne… Anne kalbimi
parçaliyorlar… Annecigim… Anne… Anne… An… Ah!


Kürtajiniz tamamlandi hanimefendi. Geçmis olsun!

yasık yaa saol bessraa gusel bı hıkaye

ne fena bir şey bu.insanın içi acıyor.
sağol besra.

Bir evlat sahibi olabilmek için sabah akşam dua edenler varken gözlerini kırpmadan cana kıyanlara ibret olsun...
Cana kıymanın bir evlada kıymanın ne açıklaması ne de bahanesi vardır...

teşekkürler besra

içim acıdı ürperdim bir anlık duygu gibi sanki nasılda anlatmış bebek onunda yaşama hakkı vardı insanlar hevesine bakarlar cezasınıda bebekleri çeker işte hayatın acımasız yanı bu besra

inanmıyorum yaa..
tşkLer

insanın içi bi acayip oluyo nasıl insanlar var bu dünyada paylaşım için saol bessra

bence kürtaj bir cinayet ya !!bir varlıgın dogma şansını dünyaya gelme şansını neden elinden alırlarki....ayrıca mateye katılıyorum bir bebek için neler yapmaya hazır anne baba adayları var....teşekkürler besra çok fena oldum ya