Gülcan Erışır İn Doğum Hikayesi
 

Gülcan Erışır ın Doğum Hikayesi
Evet, kadınların doğum hikâyesi, erkeklerin askerlik hikâyesi bitmez derler ya çok doğru... Şu anda bu satırları okuyanlar, ya hamile ya yeni doğum yapmış ya da bebek düşünen annelerdir... Bunların dışında bu duyguyu kimsenin anlaması ve doğum hikâyelerini dinlemesi ve okuması mümkün değildir.
Benim, hikâyem aslında diğerlerinden çok farklı değil...

Sadece hamile olduğumu ilk öğrendiğimdehastane bahçesinde ağladım vebu hatayı neden yaptığımı düşündüm! Henüz yeni evliydim ve sankialtından kalkamayacağım bir yükün sorumluluğu bir kaç dakika önce omuzlarıma yüklenmişti... İlerleyen saatlerde halen ağlıyordum... Yurt dışında olmam, ailemden uzak olmam, henüz yapmam gerekenlere daha başlayamamış olmam ağlayıp isyan etmeme yetiyordu sanki.
Eşimin, hamileliğime sevinmesine ve bu mutluluğu yaşamasına bile tahammülüm yoktu. Tabii ertesi güne kadar yani 24 saat bile üzerinden geçmeden bu eşsiz anne olmanın güzelliğini, çocuk sahibi olmanın mutluluğunu anlayıp, Allah'a milyon defa şükretmeme yetti. ... İşte böyle karışık, şaşırtıcı ve bir o kadar da paha biçilmez birsey anne olmak. Ve karnında can beslemek...

Çok mutlu bir hamilelik sonrasında sağlıklı bir oğlum oldu simdi 3 yasında ve ben ikinci çocuğuma 4,5 aylık hamileyim...

Bilmem anlatmak istediğimi anlatabildim mi? Ama benim geri dönüp baktığımda aklımda kalan tek şey, ilk hamileliğimi öğrendiğimde hastane bahçesinde ağladığımda aslında ne kadar değerlihem de paha biçilmesi söz konusu bile olmayacak kadar değerli bir varlığımın farkında olamayışım... Allah'ıma bin değil milyar defa şükrediyorum ki anneyim...

Kaynak: Bebek