Kaçıngan Kişilik Bozukluğu (Avoidant Personality Disorder)...
 

Temel Çatışmaları: Bu kişiler, diğerlerine yakın olmak ve kendi entellektüel ve mesleki

potansiyellerine ulaşmak istedikleri halde, incinecekleri ve acı çekecekleri korkusuyla ya da

itilecekleri ve başarısız olacakları korkusuyla, hem insanlardan hem de başarıdan uzak dururlar.
Diğerlerine Bakışları: Çevrelerindeki diğer insanları potansiyel olarak eleştirici, ilgisiz ve emir

verici olarak görürler.
Temel Şemaları: "Değersizim, hiç bir işe yaramam." "Hoş olmayan duygulara dayanamam."

"Sevilmeyecek biriyim." "Tüm eleştiriler aynıdır. En ufak bir eleştiri ile en yoğun eleştiri arasında

fark yoktur." "Kendimi bir başka insanla kurulacak bir ilişkiye adamadan önce beni kabul edeceğine

dair koşulsuz bir garanti alabilmeliyim."
Fonksiyonel Olmayan İnançları: "Eğer insanlar bana yakınlaşırlarsa, gerçek beni fark ederler ve

reddedilirim. Bu da dayanılmaz bir şey olur." "Eğer yeni bir işe başlar ve başarılı olmazsam bu

benim için korkunç bir şey olur."
Stratejileri: "En iyisi riskli insan ilişkilerinden uzak durmaktır. Hoş olmayan sonuçları ne pahasına

olursa olsun kendimden uzak tutmalıyım. Eğer hoş olmayan bir şey düşünecek ya da hissedecek

olursam, aklımı bir başka yere vermeliyim (içki, ilaç, obsesyon vb.)."

Temel Korkuları: "Ne olduğum anlaşılırsa beni aşağılayacaklardır, iteceklerdir."
Tipik Davranışları: Değerlendirileceği ortamlardan uzak durmak, kaçınmak. Sosyal ortamlara

girmek zorunda kaldıklarında, dikkatleri olabildiğince kendi üstlerinden uzaklaştırmak. Başarısızlık

ve değerlendirilme korkusuyla iş ortamlarında yeni sorumluluklar almamak, ilerlemek için

uğraşmamak.
Duyguları: Yakın ilişkilerden alacakları doyumdan ve başarının getireceği mutluluktan uzak

kaldıkları için, temel duyguları anksiyete ve keder karışımıdır (disfori). İş ortamlarında ise

değerlendirilme tehlikesine bağlı olarak anksiyete yaşarlar. Anksiyete ve keder yaşamaya karşı

toleransları çok düşük olduğu için, kendilerini daha etkili biçimde ifade etmekten, utangaçlıklarını

yenmekten kaçınırlar. Sürekli kendilerine dönük oldukları ve duygularını gözledikleri için, keder ve

anksiyete duygularına çok duyarlıdırlar. Acı verici duygularına karşı aşırı duyarlı olmalarına karşın,

bu duyguları belirtmekten kaçınırlar. "Bilişsel kaçınma" stratejilerine uygun olarak, bağımlı

kişiliğin tersine, beklentilerini azaltarak ve diğerleriyle yakın ilişkiye girmeyerek başarısızlıktan

kurtulmaya çalışırlar.