İsim Bul Sözlere Mektubu
 

İsim Bul Sözlere Mektubu - Aşk Mektupları - Yaşam Mektupları
Şimdi uzaklarda yüzünü bile anımsayamadığım annem,ordamısın yakınmı

uzakmısın birsabah anne diye sesimi duydugunda bilki artık senin hasretine dayanamamış sana kavuşmuşumdur,ağlarmısın sana birgün gelsem birsabah sesimle uyansan bir yerlerde döksem dizlerine gözyaşımı,

bağrına versem başımı ağlasam ,dokunsan bana ağlarmısın ? yoksa sevinirmisin sevinmeni isterim anne sana geldiğim gün. sen gittin

belki elinde değildi belki kader belki tesadüf belki bana verilmiş bir ceza....

Bana kızma olurmu anne belki sırtımda bir kurşun deliği belki başımda bir yara ama inan kalbimde ve gözümde yaş olsada ...ben çok mutluyumdur bilesinki ,,o anda neden diye sorma o zaman neden diye sorma anne...

Şimdi şarkılarıma nakış nakış sevda işliyorum altında adımı yazmadan şimdi yine yağmura katıyorum hüzünleri şimdi,, bazen gülüyorum içimden gelsede gelmesede.hainleri artık tanıyabiliyorum Elbetteki sana olan askim sadece o dunya guzeli senin yuzunden degil,bunu biliyorsun... Seni bunca cok sevmemin en onemli nedeni senin sen

olusundur senin tekoluşundur

Artik gitme vaktim geldi sanirim yani, seni gorecegim ani iple cekiyorum sayalım... O zamana dek beklemekten baska sansim yok...

Asi bir rüzgar esmeye başladı yüreğimde sınırlarını bilemediğim. Ama sürekli sevgi taşıyan ve sevgiye koşan bir rüzgar. Önce şiir yazmak istedim sana. Ama mısralar yetersiz geldi. Sonra yazmalısın dediyüreğim kalemi eline alıp uzun uzun yazmalısın dedi.

Düşündüm önce. Neydi seni etkileyen diye sordum yüreğime. Bakışlarıydı.İlgisiydi. Yakınlığıydı. Çok sevmiş fakat yeterincede karşılığını alamamış olmasıydı. Evet en çokta bu etkilemişti zaten beni. Benimle aynı duyguları paylaşmış olmasıydı. Yüreğinin aşk acısını bilmesiydi. Hayır dedi

oradan mantığım. ( Zaten ikisi hiç anlaşamazlar Şu anda ikiside bir boşluk

içinde ve birbirlerine tutunmaya çalışıyorlar. Kalbim ne var ki bunda

diye karşı çıktı hemen. İkisininde unutması gereken insanlar var ve bunu başarmak

için tabii ki birbirlerinin desteğine.

Mantığım yetmedi mi bu kadar acı çektiğin hala sevmek mi istiyorsun diye sorduğunda kalbim şaha kalmıştı sanki. Evet içimde oluşan heyecanın verdiği mutluluğu sen hissedemezsin diyordu mantığıma. Senin duyguların yok ki sadece düşenebilirsin diye kızmıştı ona. Bense ruhumu bir kenara

çekmiş, yastığıma sımsıkı sarılmış ve onların tartışmalarını dinliyordum.

Aslında sonuç baştan belliydi. Şimdiye kadar hep kalbim galip gelmişti bu

kavgalarda. Oysa her ayrılışta, her acıda yönetimin mantığıma bırakılması

kararını alıyorlardı. Evet aslında seni görünceye kadar bunu da iyi

başarmışlardı. Ama sende bir şey vardı. Farklı bir şey. Öyle derin ve

coşkulu akıyordun ki dalgalarının arasında savrulan o incecik, narin dalın farkında bile değildin. Ancak zaman zaman büyük bir dalgayla derinlere daldığımda fark edebiliyordun beni. İşte o anlarda hep mantığım öne çıkıp yüzeye gelmemi ve senin beni kaybetmeni sağlıyordu. Yani bir görünüp

bir yok oluyordum sende. Oysa ilk defa bu akşam bir yakınlaşma oldu aramızda.

Elini elime yada parmaklarımı yanağına değdirdiğinde ve başını koluma yasladığında

hissettiğim duyguları ne anlatmak ne de tarif etmek imkansız. Ard niyetsiz

ve masumca yapılan iki dokunuş. Sanırım şimdi çözdüm sendeki farklılığı.

MASUMİYET...

Evet sende hissettiğim şey buydu işte. Hiç beklentisiz yapılan yardımlar ve

duygu alış verişi. Öyle masumdu ki yüzün ve öyle sakindi ki sesin uzun zamandır aradığım kişi sanırım oymuş demeden edemedim. Ama kocaman,kapkara bir korku var yüreğimde ve sanki kurulmuş bir plak gibi sadece çok

erken diyor. Kimi zaman öyle çok yükseliyor ki sesi mecburen geri çekiliyorum. Çünkü acılarım geliyor aklıma, yaşadıklarım, çektiklerim ve korkularım. Ne güzel şimdi senin yerinde olmak isterdim. Umarsızca bir uyku ne de iyi gelirdi bir bilsen. Ama biliyor musun?

Seni düşünmeye başladığımdan beri uyku saatlerim azalmaya başladı.

Geceler yetmez oluyor artık. Sürekli düşünüp korkularımla beraber sadece

ağlıyorum.

Korkmuyorum çünkü yorgun düşmüş yüreğimin tekrar sevdalanıp acı çekmesini istemiyorum. Aslında biliyor musun? Deminden beri yazdıklarımın hepsi boş.

Çünkü gerçek olan fakat söylemeye cesaret edemediğim tek bir şey var. O

da korkularıma rağmen sana alışmaya başlamış olmam .



Biliyor musun ........ ben çoktan beri seviyordum ...artık sevmiyorum