Yedisinde Neyse Yetmişinde O
 

Yedisinde Neyse Yetmişinde O - Yaşam Hikayeleri - Oya Gedik

İlkokul günlerime daldı gitti gözlerim ...


Bizim dönemlerimizde’’ ilk okul tam tedrisattı.Babam sabahları iki tane sarı yirmibeş kuruş


verirdi;annemde yemek verirdi çoğu zaman.Okulumla ev mesafesi uzaktı ,bizim dönemlerde


servis araçları yoktu...İstanbul böyle kalabalık değildi ’çok tenhaydı sokaklar...


Toplu halde eve gelelim diye annem hergün birşeyler koyardı ,pembe kapaklı cam kavonuza


mutlak vişne reçeli koyardı ...Tabi babamın verdiği okul harçlığıda beyaz yakalı siyah okul


önlüğümün ceplerinde dururdu ...


Arkadaşım Gülen annesinin iki oğlan çocuğundan sonra olan tek kızıydı ,çok ta


tombuldu,şımarık ve kaba tabiriyle arsız bir çocuktu .Hergün okul önlüğümün ceplerini


kontrol eder ’ sarı yirmi beş kuruşumu mutlak alırdı,zorla ,vermek istemediğimi para


biriktireceğimi söylediğimde ,aptal ver ben aşure yerim birde acılı turşu suyu içerim deyip


alırdı .Bu durum beni çok rahatsız etmişti ,öğretmenime söyliyeceğim dedim,ben de seni


döverim diye tehdit ederdi..


Çocukça aklımla bir plan düşündüm ,babamın verdiği paraları,okulumun yolunda terk edilmiş


sarı sarmaşık güllü evin bahçesinin taş duvarlarına ,kağıda sarıp saklardım...


Ceplerimi aradığında da evde bıraktığımı söylerdim..


Evet bu okul hatırasının üstünden yıllar geçmişti .


Ben evlenmiştim’ çalşıyordum ,çok kılas ta br işyeriydi ,bir akşam üstü çaliştığım iş yerine


tombul ,kucağında bir yaşını geçmiş bir çokcuklu bayan geldi;çocuk kucağında uyuyordu ’


aa bayan çocuk uyuyor’’ ya evet uyudu yolda derken ’Oyaaaaaa sen Oya’sın ilk okuldan ben


Gülen aaa sarmaş dolaş olmuştuk ...


Çocuğu büyük kolutuğa yatırdık ,ayak üstü okul günlerine döndük.Çok duygulanmıştım ,o deli



çocukluğunu aklıma bile getirmemiştim .Gülen çocukluğundaki gibi birden Oya’cım ’dedi


senden bir ricam var;buyur dedim,şu kızım uyurken ben onbeş dakikalığına ,bir alış veriş


yapıp geliyim dedi ’ bende boş bulunup aa tabi dedim..


Gülen alışverişe gitti ,kıvırcık saçlı minik kızı uyuyordu mışıl mışıl,birden bir uyanış ki


kıyamet kopuyor,ne yapacağımı şaşırdım,saate bakıyorum ,onbeş daika dedi gelir diye


düşünüyorum..Çocuk susmuyor çığlık çığlık ,işyerimden sokağa çıktım olcak gibi değil


gelen geçen bize bakıyor ,benim sandılar çocuğu.İçeri girdim Gülen yok,bir saati geçti


zaman .


Müdürümüz gelmez mi ,eyvahlar olsun yandım dedim..Napacağım şimdi, md yanıma geldi,


Oya hanım çocuk bahçesine dönmüş burası hani dedi .Ter döküyorum ,özür diledim de çok


mahçubum.Sakin sakin neden sonra geldi,halime bak Gülen hani onbeş dakika idi..

Çocukluğunda ki oyunlara devam dedim...Uyanmaz zannettimde ..


Evet ’bir insan’ yedisinde neyse yetmişinde O !


Oya Gedik