Ruhu Olgunlaşmamış Bir Kul
 

Tanrı'dan Gururumu Yok Etmesini İstedim.

Tanrı "Hayır. Gurur Benim Yok Edebilecegim Birşey Degil, Senin

Bırakabileceğin Birşeydir." Dedi.


Tanrıdan Sakat Çocuğumu İyilestirmesini İstedim.

Tanrı "Hayır. Onun Ruhu Sağlam, Vücut O Kadar Önemli Degil, O Geçici Bir

Şeydir." Dedi.


Tanrıdan Bana Sabır Vermesini İstedim.

Tanrı "Hayır. Sabır Büyük Acılar Çekilerek Öğrenilebilecek Birşeydir.

Sabır Verilmez, Hak Edilir." Dedi.


Tanrıdan Beni Mutlu Etmesini İstedim.

Tanrı, "Hayır. Ben Sadece Nimetlerimi Sunarım, Mutlu Olmak Sana Baglı."

Dedi.


Tanrıdan Beni Çektigim Acılardan Kurtarmasını İstedim.

Tanrı "Hayır. Çektigin Acılar Günlük Kaygılarının Önemsizligini Anlamanı,

Onlardan Uzaklasmanı Ve Bana Daha Çok Yaklasmanı Sağlar." Dedi.


Tanrudan Ruhumu Olgunlastırmasını İstedim.

Tanrı "Hayır. Kendi Kendine Olgunlasmalısın, Ama Meyvelerini Alman İçin

Yardım Edecegimden Emin Olabilirsin." Dedi.


Tanrıdan Hayatı Sevmemi Sağlayacak Herşeyi İstedim.

Tanrı, "Hayır. Ben Sana Hayatı Vereceğim, Böylece Hayata Dair Herşeye Sahip

Olabilirsin." Dedi.


Tanrıdan, Tanrıya Duydugum Sevgiyi, Başkalarına da Duyabilmeyi İstedim.

Tanrı Şöyle Dedi: "Ohhh! Nihayet Doğru Birşey İstedin."


Ruhu Olgunlaşmamış Bir Kul Tanrıya Hep "Ver Bana..." İle Biten Dualar Eder,

Olgunlaşmış Bir Ruh İse "Vermemi Sağla..." Diye Bitirir Dualarını...