Sıkıldım Ben, Büyümekten Korkiyorum,
 

Büyümekten yoruluyorum her geçen gün daha fazla..



Sıkıldım artık üzerimde daha çok sorumluluk biriktirmesinden, daha dikkatli olmak zorunda kalmaktan..


Dilediğim gibi yaşamayı istiyorum ama beceremiyorum – büyüdüm ya ben..


Gelecek korkularıma her gün bir yenisi daha ekleniyor ...


başkalarından çok kendime sorumlu oluyorum daha fazla ! Daha fazla !


Hesapsızca yaşamakta neyin nesi bir bir hesabını soruyor hayat bana her yaptığımın !


Çok mu sevdim , canımı yakıyor çok geçmeden ...


Çok mu güldüm mutlu oldum gözyaşı için bir sebep yaratıveriyor hemen !


Yada çok mu ağladım…


Sahte mutluluk oyunları oynamak zorunda olduğumu hatırlatıyor bana dışarıda gördüğüm kimsesiz çocuklar manzarasında..


Herşeyin var diyor her şeyin ! Daha ne istiyorsun ki elin ayağın tam olduktan sonra ?


Yüreğim kırık zihnim bulanık demeye yelteniyorum izin vermiyor…


Buna sebep benden başkası olmadığını vuruyor suratıma !


Ya gidenler , hayatımda var olup var olup sonra yitip bitenler onlar neciydi ?


Aşklarım , arkadaşlıklarım… şiir gibi...

alıntıdır