Türk Düşmanlığı (Anti-Turkism, Turcophobia)
 

Türk düşmanlığı (İngilizce: Anti-Turkism ya da Turcophobia), Türklere, Türk kültürüne, Osmanlı Devleti'ne, Türkiye Cumhuriyeti'ne ve Türk halklarına karşı olan düşmanlık olarak tanımlanır. 19. yüzyıl sonlarında William Gladstone Türkofobiyi, Britanya politikasında Osmanlı İmparatorluğu'na karşı bir politika değişikliği olarak ortaya atmıştır.
Anti-Türkizm her zaman sadece Türk halklarına karşı değil, Balkan müslümanlarına, özellikle Boşnaklar'a, Arnavutlar'a, Pomaklar'a ve etnik Makedonlar'a karşı da hedeflenir. Ayrıca günümüzde Almanya, Belçika, Ermenistan, Fransa, İran ve Rusya gibi ülkelerde Türklerin ırkçı saldırılara uğradıkları bilinmektedir.

Tarihi Gelişim

Birinci Dünya Savaşında Çarlık Rusyanın kullandığı bir propaganda posterinde Kazak'dan kaçan bir Türk

http://frmsinsi.net/images/frmsinsim...sinsi.net_.jpg

Türkofobyanın kökleri haçlı seferlerine kadar dayanır. Selçukluların Anadolu'yu fethi ve bunu takip eden Bizans'ın umutsuz durumu Papa II. Urban'ı bütün Hıristiyan dünyasını Türklere karşı bir savaşa çağırmasına yol açmıştır. 1400'lerin ortalarında Türklere karşı özel olarak Avrupa'nın her yerinde katolik dini törenler düzenlenmiştir, bu dini törenlerde verilen mesaj Türklere karşı bir zaferin sadece Tanrı'nın yardımıyla kazanılabileceği ve bu yüzden Hiristiyan aleminin Türklerin zalimliğine karşı direncini yitirmemesi gerektiğidir.
Viyana piskoposu Johann Faber (1478 - 1541) şöyle demiştir:
"Dünyada yaş ve cinsiyet ayırımı yapmadan çocuk yaşlı herkesi kesen, hatta ana rahmindeki bebeği bile katleden Türkler kadar acımasız ve kaba bir ırk yoktur."