Gece Güneşi
 

Gecenin karanlığında kaybolmuşcasına dolaşıyorum. Biçare ve avare, hiçbirşey göremiyorum,gece tüm karanlığıyla çökmüş üzerime. Ölsem kimsenin ruhu duymaz sanki. Yolumu kaybetmişcesine dolaşıyorum bir o yöne bir o yöne. Bıkıyorum artık yürümekten kaybetmişim yolumu kurtulma şansım yok artık vazgeçiyorum çabalamaktan. Kendimi Azrail'in kollarına bırakıyorum sanki, kapatıyorum gözlerimi. Bir anda tüm karanlık yok oluyor sanki hertaraf aydınlanıyor, Gözlerim yanıyor. Ne olduğunu anlamıyorum ama içime bir serinlik çöküyor gözlerimi yavaş yavaş açıyorum. Gök yüzünde beyaz bir ışık, bulutlar çekilmişti. Ay gökyüzünden beni izliyordu bir anda onu gördüm, Ayın üstüne oturmuş bana bakıyordu. Beni izliyordu ve sanki beni büyülüyordu her nefes alışımda ona biraz daha aşık oluyordum. Gece güneşim, birtanem beni çaresizlikten kurtarıyordu.