Türkiyedeki Müzik Türleri

Türkiyedeki Müzik Türleri

“Kalbe dolan o ilk bakış / Unutulmaz, unutulmaz / Sevda ile ilk uyanış / Unutulmaz, unutulmaz” dedikten sonra “Dünya ne güzel / Sevmek ne güzel / Sevilmek ne güzel / Ne tatlı şey yaşamak” diyerek büyük bir yaşama sevinciyle devam eden (“Türk müziği keder dolu, yas dolu!” diyenlerin kulakları çınlasın daha doğrusu: Dilleri kopsun!) günümüzün değerli bestecilerinden Erol Sayan da bencileyin Kastamonuludur
Buna rağmen bilmediğim bir hususu da burada, yeri gelmişken itiraf edeyim Hani Nef’i miydi, kimdi: (herkes hata eder ama benim gibi itiraf eden bulunmaz!) diyen? Kastamonu Belediye Başkan yardımcılarından güzel insan Mehmet Sayan ile bestecimiz arasında bir karàbet var mı, yok mu, bilmememin kabahati fakirindir, başkasının değil!
“Ülkemizdeki müzik türleri”ni sayın Sayan üşenmemiş saymış Ortaya “acılı acısız arabesk”le başlayan aşağıdaki liste çıkmış Bu liste, galiba, 2-3 Mayıs 2002 günlerinde İTÜ’de yapılan, az katılıma rağmen büyük bir ciddiyetle devam eden ve Yar Doç Göktan Ay’ın düzenlediği ve yönettiği “Müziksel (-sel olmasa n’olur?!!) Gelişmemizin Değerlendirilmesi Sempozyumu”nda (“bilgi şöleni” denilebilirdi) dağıtılmış

1-Acılı ve acısız arabesk müzik, 2-Arabesk halk müziği, 3-Arabesk müzik,
4-Arabesk pop müziği, 5-Arabesk sanat müziği, 6-Arap müziği, 7-Azeri müziği, 8-Balkan müziği, 9-Batı sazlarıyla halk müziği, 10-Batı sazlarıyla sanat müziği, 11-Caz müziği, 12-Country müzik, 13-Çigan müziği, 14-Çocuklar için batı tarzı müzikler, 15-Çocuklar için Türk müziği, 16-Çok sesli halk müziği, 17-Çok sesli koro ve orkestra müzikleri, 18-Dans müziği, 19-Doğu müziği, 20-Ege müziği, 21-Ermeni müziği, 22-Film müzikleri, 23-Gençlik müzikleri, 24-Güneydoğu Anadolu müziği, 25-Halk müziği oyun havaları, 26-Hard rock müziği, 27-Hint müziği, 28-İlahiler, 29-İspanya müziği, 30-Jenerik müzikleri, 31-Karadeniz müziği, 32-Klasik Türk müziği, 33-Konçertolar, 34-Latin Amerika müziği,
35-Marşlar (yerli ve batı), 36-Metal müziği, 37-Mevlevi müziği, 38-Modern müzik, 39-Nefesler (Bektaşi müziği), 40-Opera müziği, 41-Operetler, 42-Orta Anadolu müziği, 43-Oyun havaları Sanat müziği, 44-Özel sanat müziği konser müzikleri, 45-Özgün halk müzikleri, 46-Özgün müzik, 47-Pop caz müziği,
48-Popüler folk müziği, 49-Popüler müzik, 50-Rap müziği (rep), 51-Reggae (regi) müziği, 52-Reklam müzikleri, 53-Ritm sazlarıyla yapılan müzik,
54-Roman müziği, 55-Romantik Türk müziği, 56-Salon orkestrası repertuvarı, 57-Saz eserleri, 58-Senfonik müzik, 59-Tasviri saz eserleri, 60-Trakya müziği, 61-Türk dini müziği, 62-Türk hafif sanat müziği, 63-Türk halk müziği, 64-Türk sanat müziği, 65-Türkçe sözlü hafif batı müziği, 66-Yöresel âşıklar müziği,
67-Yunan müziği

Şimdi gelin de hayıflanmayın Gönül yıllardır yollarını gözlüyor: nerelerdesin sen eeey soylu Türk müziği?!!

“Hayallerim”

Çocuktur, yavrudur, candır, kandır Can parçasıdır Candan azizdir Sevimlidir, şirindir Yavrusu herkese güzel görünür, hatta kuzguna bile Çocuktur bu, çocukluğunu yapacaktır Gönül ister ki bütün çocuklar çocukluklarını dolu dolu doyasıya yaşayabilsin Gözlerimizin nurlarına, geleceğimizin bekçilerine ne yapılsa azdır O, bazen sevgi, bazen nazdır Çocuktur bu, huysuzluğu da tutar, (Kapris)’i de! (Koşan Çocuk)’a gelince Neyzen Yusuf Paşa’nın Segâh Peşrevi’yle de olsa durdurmak doğru mudur bilinmez Bilinen ve görünen odur ki, (Koşan Çocuk) (Kapris)’lidir Seslendirmeye bilek yetmez, parmak yetmez, yürek de ister Her kişinin değil, er kişinin bile bileği de az gelir, yüreği de
Zaman zaman sesini, sözünü, gâh sazını, gâh mızrabını, yerine göre kalemini konuşturan; erinmeden, yüksünmeden İsveç’ten Japonya’ya koşturan Gülçin Yahya bu yol da onların yanında yüreğini de konuşturmuş olmalı ki “Hayallerim” adını taşıyan bu yeni cd’sinde, yanlarına bestecisi Şerif Muhittin Targan’dan başkasının sokulamadığı (Kapris)’e de yer vermiş, (Koşan Çocuk)’a da!
Tamburi Cemil Beğle (Çeçen Kızı)’yla, Sadettin Arel’le (Düğün Evinde) beraber olalım diye düşünürken “Hayal deryasına ben bazı bazı / Dalmasam bir türlü dalsam bir türlü / Derdime âşina olan bu sazı / Çalmasam bir türlü çalsam bir türlü” diye mırıldanmaya başladım (Hayallerim) hep suya düşerdi, şimdi ise Gülçin Yahya’nın mızrabında beste olup cd’ye düşmüş düşmüş de gönüller okşayan güzellikler güldestesi olmuş

Selâm sana Gülçin Yahya, selâm sazına
Selâm kalemine ve selâm mızrabına

Türkiye'nin Doğusu ve Müzik

Güneşin erkenden göründüğü, günlük koşuşturmaların, işe gitmelerin, kahvaltıların erkenden başladığı, horozların erkenden uyandığı sıradan bir coğrafya parçası mıdır? Ya da ilköğretim kitaplarının arkasında yer alan Türkiye haritasının en sağında yer alan, vilayetler topluluğu mudur? "Taşra" mıdır? sürgün veya mecburi hizmet yeri midir "Doğu"? Medeniyet'in simgesi "Batı"nın ("Batı"larımızın) doğum yeri midir?

Her neresi ise "Doğu", tam olarak nerededir?

Kimler yaşar "Doğu"da?

Ne yer, ne içer, ne yapar "Doğu" insanı? Hastanesi, postanesi, umumhanesi, kahvehanesi, okulu, karakolu, tenis kortu, konser salonu, üniversitesi, yüzme havuzu, rock barı, jazz barı, türkü barı var mıdır oraların? Sineması, tiyatrosu, kütüphanesi, korsan cd/kitap satan dükkanı, müzik merkezi, sanat merkezi, sanayi sitesi, varoşu, hipermarketi var mıdır?

Bunların çoğuna sahip olan "Doğu"da diğer insanların (Batılıların) sıradan dediği imkanlara ne denli ihtiyaç duyulduğundan haberi olan var mıdır "Batı"da?

Bu soruların tamamına cevap vermek zor biliyorum Verilecek bir cevap olsa bile bu cevabı uygulamak çok daha zor Zaman ister, emek ister, özveri ister, oturduğumuz yerden kalkıp hareket etmemizi ister, ses ister, güç ister