Terörist Serçeler, Masum Kargalar

Baba karga işten yanında serçe ölüsüyle dönünce yavru karga çok sevinmişti Anne karga birazdan yemeği servis yapmış, leziz bir sofraya kurulmuşlardı ailece Bu yuvanın hemen yanında, sağ tarafta, bir yuva, bir aile daha var Orada yemek çoktan yenip bitmiş, gelen seslerden anlaşıldığına göre de güzel bir akşam muhabbeti başlamıştı Tam oranın birkaç dal üstünde iki yuva daha var Ve sol tarafında birkaç tane daha Bulunduğum yerin üst tarafındaki yuvalar daha sessiz ve sakin Muhtemelen daha imtiyazlı kargalar daha yukarıdalar Burası karga ve karga yuvaları ile dolu

En tepede garip bir yuva daha var Birkaç karga teknolojik aletlerle etrafı gözlüyor Burasını gözetleme kulesi olarak kullanıyor olmalılar O yuvayı daha iyi görebilmek için birkaç dal daha yukarı çıkıyorum Aman Allah’ım! Ellerime değen bu yumuşak, tüylü ve ürkütücü şey de ne?

Yaklaşıp baktığımda kafasından ağaca saplanmış bir serçe leşiyle karşılaşıyorum Hemen üstünde bir yazı bu serçenin terörist olduğuna ve etkisiz hâle getirildiğine dair bilgiler içeriyor

Hayrete düşmemek elde değil Etrafıma iyice bakınca bulunduğum ve etraftaki birçok ağacın kargalar tarafından teknolojik silahlarla korunduğunu görüyorum Bir şeylerden korkuyor olmalılar

En tepedeki gözetleme kulesine bir yığın karga sert inişler yapıyor Ardından bir karga sürüsü hızla kalkıyor Sinirli ve sert tavırlı, diğerlerinden daha iri olan bir karganın sesi karanlığın sessizliğini tırmalayarak yankılanıyor Anladığım kadarıyla diğer kargalara bazı talimatlar veriyor:

“Harekâta hazır olun, daha özgürleştireceğimiz çok ruh var(!)” Ve karga kahkahaları

Ordumuz yeni bir operasyon için hazırlanıyor diyor yaşlıca bir karga Hemen yanımdaki yuvadan geliyor bu ses Zamanında bende savaştım Büyük ve cesur bir kumandandım, ama artık yaşlandık diye devam ediyor

Ufak bir çocuk: “Dede, savaş maceralarından anlatsana yine” diyor

Biraz daha yaklaşıyorum, bu karganın anlatacakları beni meraklandırdı gerçekten

Yıl 1898 diye başlıyor yaşlı kumandan:
Meksika’yı işgal etmiş ve aynı yıl Küba’ya girmiştik Bunlar bizim ilk adımlarımızdı Hemen peşinden 1921’de Nikaragua’yı işgal eden “Ulusal Muhafızlar” adlı bir örgüt kurduk Bu örgüte daha sonraları terör örgütü dendi; ama sen onlara bakma, örgütün başında olan Somoza çok tatlı bir çocuktur

1945 yılında Hiroşima ve Nagazaki’ye ufak bir hediye paketi gönderdik 1950–53 yıllarında Kore’deydik

CIA’den arkadaşlar 1955’te Endonezya, Laos ve Kamboçya’da yüzlerce teröristin (!) ruhunu özgürlüğe kavuşturmuştu

Yine Endonezya’da 1965 yılında Suharto’yu iktidara taşıdık, oda bize hediye paketinde 1 milyon ceset gönderdi Aynı yıl gökten Dominik’e inen arkadaşlarımız, 10000 Dominiklinin ruhunu burada şad etmişlerdi

Hatırladığıma göre en çok Vietnam’da eğlenmiştik Vietnam’da 170000 kişi ölmeyi, 80000 kişi sakat kalmayı, 5 milyon kişide köylere sürülmeyi tercih etmişti

Biliyorum garip ama bu teröristler acayip insanlardı, oysa biz onlara özgürlük götürmüştük Şimdi kavgaya gürültüye ne gerek vardı; ama bizim açımızdan karlıydı, zira 1975 yılına kadar 2 milyon sivilin ruhu özgürlüğe kavuşmuştu

Sonra gülümsedi Biraz kasılıp, arkasına yaslandı Her anlattığında bunları yanaklarına bir gülümseme yayılıyordu Küçük çocuk sabırsızlanmaya başladı: “Hadi dede devam et anlatmaya”

Yaşlı karga küçük çocuğun başını okşayıp anlatmaya devam etti:
1 milyon isyancı ruhun 1970–75 yılları arasında Kamboçya ve Laos’ta özgürleştirilmesinden biz sorumluyduk

Şili’de bizim eleman Pinochet’in yardımı ile Devlet Başkanı Allen de dâhil 30 bin kişiyi paketledik
Aynı yıllarda Uruguay’da cuntacılara yardım edip teröristlerin ruhlarını lağım çukurlarında temizledik

Arjantin’de 1976 yılında desteğimizle iktidarı ele geçiren generaller 30 bin isyancıyı ortadan kaldırıp birçoğunu uçaklardan denize atarak ne kadar icatçı bir zekâya sahip olduklarını kanıtladılar

1983’te Lübnan’a girdiğimizde babanda bu savaşa katılmıştı Onunla çok gurur duymuştum, onlarca teröristin ruhunu özgürlüğe kavuşturmuştu çünkü

1983 yılından 1989’a kadar olan Greneda operasyonu, Libya’da yapılan temizlik, Panama’da 5 bin kişinin temizlenmesi olaylarında baban hep bulundu

Yıl 1990 olduğunda ordumuz iyice coşmuştu Barış, demokrasi, kardeşlik (!) götürdüğümüz ülkeler onlarca olmuştu Bizim sayemizde milyonlarca kişi mutlu oluyor, asi teröristler ise ruhları özgürleştirilmek suretiyle yok oluyordu

1991 yılında Irak’ın Kuveyt’e girişini bahane ederek Irak’a gökten özgürleştiren bombalardan attık

100 binlerce serçenin beynini Demokrasi ile dağıttık

Bunlardan başka Somali’de, 11 Eylül bahanesi ile Afganistan’da on binlerce terörist için özgürleştirme operasyonları yaptık Filistin’de İsrail’i, Çeçenistan’da Rusya’yı, Keşmir’de Hindistan’ı, Doğu Türkistan’da Çin’i destekledik Latin Amerika’da, Orta Doğu’da, Asya’da, Afrika’da el atmadığımız, karışmadığımız iş yok gibidir

Takvimler 2003’ü gösterdiğinde Irak’a girdik Seninde gördüğün gibi evlat, her gün onlarca teröristin ruhu özgürleştirilmektedir

Küçük çocuk: “Vay be dede” diye haykırdı heyecanla “Peki, bende bir gün teröristlere yardım edebilecek miyim, ruhlarını özgürleştirerek” dedi

Yaşlı karga elinde olmayarak bir kahkaha attı “Bakıyorum da çok heyecanlandın, sen derslerine iyi çalış, yemeğini iyi ye, yakında sen de katılacaksın operasyonlara” dedi


Küçük karga çok sevinmişti, oley diyerek çerezlik serçe ölüsünden bir parça daha koparttı ve zevkle çiğnemeye başladı

Gördüklerim ve duyduklarım karşısında hayrete düşmüştüm Bir an ne yapacağımı şaşırdım, yavaşça aşağı indim Bu ağacın bir dalına oturup çiçekleri, böcekleri ve dünyanın güzelliğini anlatacaktım oysa

Abdullah Kibritçi

Teşekkürler