Babil Kulesi

Babil kulesi



Tevrat'ın birinci kitabı olan Tekvin'de Babil Kulesi'nin Öyküsü anlatılır Bu öyküye göre, Tufan'dan sonra hepsi aynı dili konuşan yeryüzündeki tüm insanlar Babil ülkesindeki Şinar Ovası'na geldiler Burada bir kent ve başı göğe değen bir kule yapmak için tuğla toplamaya ve harç karmaya koyuldular

Olanları gören Tanrı insanların kendisiyle eşit olma çabalarını engellemek için, birbirlerini anlayamasınlar diye onları değişik diller konuşur duruma soktu Bunun sonucu olarak yapımı sürdüremeyen halk, Babil topraklarından ayrılarak dünyanın dört bir yanına dağıldı Kente, Tanrı Kapısı anlamına gelen Babil adı verildi

Babilliler'in yaptıkları birkaç büyük kulenin kalıntıları bulunmuşsa da, hangisinin Babil Kulesi olduğu kesinlik kazanmamıştır Babil Kulesi'nin en tepedeki sunağa doğru yükselen yedi dev basamaktan oluşan ziggurat tipinde bir yapı olduğu ileri sürülmüştür

Babil Kulesi

Eski çağların yedi harikasından biri sayılan Babil'in Asma Bahçeleri içinde bulunan Babil Kulesi, Tanrı Marduk adına yapılmıştır Dağlık bölgelerden gelen Sümerliler, yükseklere taparlar ve yer ile göğü bağlayan kutsal bir ağacın varlığına da inanırlardı Sümerliler yeri göğe bağlayan bu ağacı temsil eden ve Tanrıdağı dedikleri kuleyi zamanımızdan 5000 yıl kadar önce yapmışlardır Tevrat'a göre Babil Kulesi'ni Hz Nuh'un torunları gökyüzüne ulaşmak, tanrının oturduğu yere varmak için yapmışlardır Bu sebeple kule, Tevrat'ta insan gururunun utanç kaynağı olarak gösterilir



Babil Kulesi'nin temelleri 90 metre genişlikteydi Kule, 90 metre yüksekliğinde ve 7 katlı idi Birinci katı 33, ikinci katı 18, üçüncü, dördüncü, beşinci ve altıncı katları 6, en üst katı ise 15 metre yüksekliğindeydi 85 milyon tuğladan yapılan kulenin çevresinde rahip sarayları, ambarlar, konuk odaları, Tanrı Marduk adına yapılmış bir diğer tapınak olan Esagila'ya giden aslanlı geçit ve dini tören yolu vardı Esagila 20 metre yüksekliğinde, 450 metre eninde ve 550 metre boyundaydı



Babil'i işgal eden Tikulti-Ninurta, Sargon, Sanherip ve Asurbanipal kuleyi yıkmışlardı Babil Kralları Nabopollasor ve Nabukadnasor ise yeniden yaptılar Ancak MÖ 479'da Babil'i fetheden Pers kralı Xerkes kuleyi yıktıktan sonra tekrar onaran olmadı Yalnız, Büyük İskender Babil'e geldiğinde harap haldeki kuleye hayran kalmış ve onu eski haline getirmeye karar vermişti Bu sebeple 10000 kişiyi iki ay boyunca çalıştırarak molozları temizletti Fakat Büyük İskender ölünce kulenin onarımından vazgeçildi
Bugün, Tevrat ve İncil'de de bahsedilen Babil Kulesi'nden geriye birşey kalmamıştır