Karanlıktı!.. Buz Gibiydi |
08-26-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Karanlıktı!.. Buz GibiydiKaranlıktı! Soğuktu! Yüreğim yine de bekledi Sen bu şehirdesin, Saçların beyazlamışta olsa Tırnakların dökülmüş olsa da Aynı gökyüzüne çivilenebiliyor bakışlarımız… Soğuktu! Buz gibiydi! Yine de sırtımı yasladım odamın duvarına Sensizliğin bulaştığı dört duvar, Üşüyen ellerim, gelirde vedalaşırız diye, ısıtmaya çalışıyor kendisini… gelmedin sen, gelmedi vedalaşmak istediğim gözlerin saatten haberim yoktu belki de durdu seni artık sevmiyorum desem, yalancı mı derler bana? Gel! Desem yanımdamı bitivereceksin sanki? Sonsuza dek burada beklesem Melun bakışlarımı görecek misin ki? Ellerim üşüyor yine! Gözyaşlarım burnumda! Kapkara perdesini yıldızlarla süslemiş Mağrur bir gecenin en ortasında Ortanında ortasındayım Gözlerim senin hiçbirzaman girmeyeceğin …odamın kapısında çivili… Az evvel telefonun fişinide çektim Ellerim ısıtmaya çalışmıyor artık kendisini Neyleyim sensiz bu şehri! Artık gelme Birgün herşeyden çok olsada sevgin Kahrolası karanlığın ortasındayım Ortanında en ortasında Gözyaşlarım burnumda Ve ellerim hala soğuk! Yine ben özlem dolu Yine ben uzak send |
|