Kafamı Önüme Eğmeyi Öğrettin

BANA INSANLARIN YUZUNE BAKTIRAMAMAYI KAFAMI ONUME EGMEYI OGRETTIN

Aslında Hiç kimsenin sır saklamadığını öğrendim… Çünkü herkes birine söyleme ihtiyacı hissediyor…

Yanıtını bilmediğim ve emin olmadığım konularda bilmiyorum demenin daha faydalı olduğunu öğrendim…
Ağzımı kapalı tuttuğumda fazla hata yapmadığımı öğrendim…

Başkaları için olumsuz düşünüp acımasız ve kırıcı olanların aslında güçsüz kimseler olduğunu ve sevgiyi sadece güçlü insanların bildiğini öğrendim…

İnsanlara artık kızmıyorum çünkü hayatlarında hataları sorunları mutsuzlukları olan insanların karşılarındakileri kendi yerlerinde görmeye çalıştıklarını öğrendim…
Ben bu hatayı nasıl yaptım demek yerine en mükemmel düşünenlerin bile hata yapabileceğini önemli olanın ders alıp yinelememek olduğunu ve yeni hatalardan daha az zararlı çıkmayı öğrendim…

Hayatta ki en önemli çözümün neyin önemli olduğuna karar verip gerisini çöpe atmak olduğunu öğrendim…

BENİ ELEŞTİREN BANA BİR ŞEYLER SÖYLEME YETİSİNİ KENDİNDE BULANLARA CEVAP VERMEMEYİ ÖĞRENDİM ÇÜNKÜ HİÇ BİR ZAMAN BİTMEYECEKTİR

Zamanı ve sözleri dikkatsizce kullanmamayı öğrendim… Çünkü geri alamıyorum…
Ne kadar çaba harcarsam harcayım bazılarının mutsuzluk için her zaman neden bulabildiğini öğrendim… ARTIK ÇABALAMIYORUM

Önemli olan şeyin başkalarının benim hakkımda ne düşündükleri değil benim kendim hakkındaki düşüncelerim olduğunu öğrendim… Kendimi yargılıyorum…

Affetmek ve Unutmak… Eğer güçlüysen başarabildiğini ve kin tutmanın beni rahatsız ettiğini öğrendim…

Durum ne kadar vahim olursa olsun soğukkanlılığımı yitirmemeyi gülümsemeyi her şeyi negatif ve kötü düşünen mutsuz olan insanlardan ayrı kalmayı öğrendim…

Beni kızdıran birine cevap vermeden önce 10 saniye düşünmeyi nefes almayı kendime sakinleşmek için zaman tanımayı öğrendim…

Hayatı gereğinden fazla ciddiye almamayı öğrendim…

En önemlisi kendime gülmeyi kendimle eğlenmeyi kendimi sevmeyi öğrendim