Gözlerini Düşünüyorum

Gözlerini düşünüyorum
Neyi çekiyor böyle beni?
Ceylanlar mı su içmeye inmiş pınara
Kardelenler mi açıyor?
Yoksa İstanbul mu gözlerin?
Kollarını açmış gönül ordularıma

Gözlerini düşünüyorum
Ağlıyorsun
Yanağından süzülen yaşlar
Benim içimde mağma oluyor
Ben de ağlıyorum
Dindirmek için bu ateşi
Daha da kötü oluyorum
Ayak tırnaklarındansaçlarına değin
Viyana önlerinden çekilen
Son asker oluyor gönül ordularım

Gözlerini düşünüyorum
Gülüyorsun
Bakışlarından ışıklar saçılıyor
Saçılan her bir ışık
Binlerce kez haykırıyor beni sevdiğini
Öyle muzaffer ki gönül ordularım
Ulubatlı Hasan elim oluyor
Ve İstanbul surlarına dikiyor sancağını

Gözlerini düşünüyorum
Bir başkasına bakma olasılığı
İşgal ediyor gönül yurdumu
Yıkılmış bir sancak,
Darmadağın ordular kalıyor geriye
Sarıkamış'da Rus Harbi'nde yitiriyorum
Onbinlerce askerimi
Donduruyor ayrılık fikirleri
Ama öte yandan;
Herkes, hatta ben bile,
Beni terkettiğimde
Gözlerin terketmeyecek, biliyorum
Beni gözlerine,
Gözlerini Allah'a emanet ediyorum
Ve yine,
Hep yine gözlerini düşünüyorum