En Güzel Olan Herşey Gibi Sende (B)İtme...

öyle zorladım ki kendimi…


seni yazmayacaktım yazsam da sana yollamayacaktım…


içimde tutmaktan yanaydım…


özlenen ve hep beklenen kalacaktın…


sonra…


sonra dayanamadım…


otururken yürürken…


nerede ve nasıl olursam olayım sana dair bir şeyler düşüyordu aklıma ya da kağıtlara…


durduk yerde gülümsemen geliyor karşıma bakışların sonra…


aynı yerlerden geçiyor ve aynı yerlere bakıyorum…


aradığım yolunu gözlediğim seni anımsatan ne varsa onlar…


biliyor musun içimi doldurduğunu ve biliyor musun sen nasıl kabına dere yatağına benzer için içine sığmıyorsa bilmelisin ki aynı coşkuyu ben de yaşıyorum


öylesine uzak ve öylesine unutulmuş şeyler ki…


ve biliyor musun seninle konuşmaya başladığımda sözlerin kendiliğinden döküldüğünü


bir zamanlar sus pus olan dilimin bağlarının çözüldüğünü


düşündüklerimi bilmek ister misin


neden zamansız havalanmak ister içimdeki kuşlar ve neden umutlarım yola çıkmak telaşındalar


ve neden o cıvıl cıvıl gözlü yürek gözyaşı dökmektedir


nefesinden öpmeme izin veriyor musun


sana söylenmek için bin yıldır saklanmış söz…


yukarıdan baksak pek çok şeye ve her şeye


ve her şeyi şu an ta yukarılarda yaşıyor olacakken ve özlemler tomurcuktan çok ileri çiçeklenmeye dönmüşken yüreğine dokunsam


yüreğinden öpmeme izin veriyor musun


nasıl içinden kopup geliyorsa yüreğinden taşanlar dudak uçlarında şekillenip kulaklarıma geliyorsa bil ki aynı şeyleri yaşıyorum


ve bilmelisin ki sormuyor sorgulamıyorum bunları


her şey kendiliğinden yukarılara çıktı


ve biliyor musun yakıştığını bu yerin sana


yüzündeki ve gözlerindeki ışıkların kaynağını hiç düşündün mü


ve biliyor musun yüzüme tebessümün eklendiğini


senin tebessümlerini emanet aldığımı…


şimdi güzel şarkı sözleriların ve romanların bir anda bitmesi gibi;


bit…me…