Kararsız Kararlarım |
08-23-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Kararsız KararlarımKararsız kararlarım Kararlar almanın kararsızlığını yaşamak kadar kötü bir şey yoktur herhalde İçinden çıkamadığım olayları iyi ya da kötü bir şekilde sonlandırmaya çalışırken, oltasına takıldığım ikilemlerden kurtulmaya çabalarken, kararlarımı yeniden ve yeniden sorgulamak beni çok yıpratıyor En kötü kararın bile kararsızlıktan evlâ olduğunu kendime ispatlama savaşına girmişken; kararlarımın getirdiklerini, götürdüklerini hesaplamak canımı çok acıtıyor Karar verdiğimi ve rahatladığımı düşünürken, pişmanlıkların tam ortasında hapsolduğumu görüyorum Bitmez tükenmez denklemleri çözmek zorunda kalıyorum o zaman Ne kadar uğraşsam da doğru sonucu hiç bulamıyor muşum gibi geliyor Belki bulduğum sonuçların tümü doğrudur, hangisini seçersem seçeyim yanlış olmayacaktır Ama ben ne kendime, ne de kararlarıma, çıkarımlarıma bir türlü güvenemiyorum Bunun için de yeni hesapların, yeni çok bilinmeyenlerin içine düşüyorum her seferinde O zaman da diğer insanlara özenmekten, onların yerinde olmak istemekten kendimi alamıyorum Sanki onlar hayatı çok kolay, çok sade yaşıyorlarmış gibi geliyor Varıyla, yokuyla, doğrusuyla, yanlışıyla kabullendikleri bir hayatı kendilerine haram etmeden mutlu bir şekilde yaşamalarını kıskanıyorum Sanki herkes benden daha özel ve daha güzel yaşıyor, bana nispet olsun diye Ya kendi hayatımı çok kıymetli görüyorum ya da başkalarının hayatını çok değersiz addediyorum Kendi beceriksizliğimi, kendi vesveselerimi başkalarının boynuna takmak çok daha kolayıma gidiyor Biliyorum ki, bütün bunlar tevekkülsüzlüğümden ve güvensizliğimden kaynaklanıyor Bana düşeni yapıp hayatımı kaderin progr****** emanet edemiyorum Kendi yaptıklarıma mı güvenmiyorum, yoksa kaderin her şeydeki hayrına mı tam olarak inanmıyorum, bilemiyorum İçimdeki şu “ben” neden her şeye itiraz edip de sonra beni bensiz bırakarak kaçıp gidiyor? Sorular konusunda bu kadar başarılı olan aklım, neden cevaplar konusunda beceriksizin beceriksizi oluyor? Sorular, sorular ve yine sorular… Hiç bitmeyen, kimi cevaplı kimi cevapsız binlerce soru dolaşıyor bedenimin her hücresinde ve ben hangisinden başlayacağımı, hangisini cevaplayıp, hangisini cevaplamamam gerektiğini bir türlü kestiremiyorum Artık elemeliyim şu lüzumsuz soruları ve yaşamalıyım bana ait yanlış ve doğruları Pişman olmadan, keşke demeden, hayatın verdiği ve geri aldığı her şeye memnun olarak |
|