Bu Fıkralar Gülmek İçin (İii)

Ümmed-i Muhammed

Ali Mısır'da okuyan bir öğrenci Sınavlar bitmiş ve yaz tatiline girecekler Babası Ali'ye telefon eder ve sınavların nasıl geçtiğini sorar Ali de bilmediği halde "çok iyi geçti" der ve bunu üzerine babası onu İstanbul'a işlerinde yardım etmesi için çağırır Ali gidecektir İstanbul'a ve arkadaşına son olarak şöyle der; "Ahmet sen notlarımı öğrenirsin ve beni ararsın Eğer telefona babam çıkarsa Muhammed'in Ali'ye selamı var dersin; ben anlarım bir tane zayıfım olduğunu" Ahmet notları öğrenir ve arar Telefona babası çıkar ve Ahmet şöyle der: - Amcacım Ali'ye söyle ona bütün Ümmed-i Muhammed'in selamı var

Etmezsen etme

Adamın biri, bir gün ağacın altında namaz kılıyormuş Ağaçta bulunan başka biri de onu izliyormuş Namazını bitiren adam daha sonra namazının kabul olması için Allah'a dua etmeye başlamış - "Allahım sen namazımı kabul et" Ağaçtaki adam: - "Etmem", diye cevap vermiş Adam şaşırmış Tekrarlamış: - "Allahım sen kıldığım namazı kabul et" - "Etmem" Adamın şaşkınlığı iyice artmış Yine: - "Allahım sen namazımı kabul et", demiş Ağaçtaki adam tekrar: - "Etmem", deyince adam sinirlenmiş - "Etmezsen etme Zaten abdestsiz kılmıştım"

Ağaç yürümezse

Nasreddin Hoca'ya yapılan sataşmalar tükenip bitmez Akşehirliler bir gün Hoca'ya takılır ve sorarlar: - "Hocam senin evliyalar katında ulu bir kişi olduğun söylenir aslı var mıdır?" Hoca'nın böyle bir iddiası elbette yoktur ama bir kere soruldu ya cevaplar: - "Her halde öyle olmalı" - "Böyle kişiler zaman zaman mucizeler göstererek bu özelliklerini herkese kanıtlar Hoca madem kabullendin göster bir mucize de görelim!" Hoca: - "Pekala şimdi size bir numara yapalım" der Karşısında durmakta olan çınar ağacına; - "Ey ulu çınar çabuk yanıma gel!" der Tabii ne gelen ağaç var ne giden Hoca yürümeye başlar ağacın yanına varır Akşehirliler: - "Ne oldu Hoca ağacı getiremedin, kendin oraya gittin!" diye gülünce Hoca: - "Bizde kibir yoktur, dağ yürümezse abdal yürür", der

Sünnet

Nasreddin Hoca'nın evine bir gün üç molla misafirliğe gelir Üçü de birbirinden oburdur Hoca ne yemek çıkarırsa silip süpürürler O kadar ki sahanlarda yemek bitince, bunu da "sünnettir" diye ekmekle iyice sıyırırlar Bu sirada odaya Hoca'nın oğlu girer Mollalar Hoca'yı memnun etmek için: - "Aman ne güzel çocuk Adı ne bunun?" diye sorarlar Hoca: - "Adı Farzdır", der Mollalar şaşırıp birbirlerine bakarlar: - "Bu ne biçim isim Hoca Efendi?" derler "Şimdiye kadar böyle bir isim hiç duymamıştık" Hoca hemen taşı gediğine koyar: - "Ya sünnet diyeyim de onu da mı yiyesiniz?"

Secdeye kapanırsa

Bir gün Hoca, yol üstü bir hana inmiş Han Nuh Nebi'den kalma bir yer Her tarafı delik deşik; adeta çökmeye ramak kalmış Hoca'nın yüreğine bir korkudur düşmüş ama, ne desin? Nihayet bir söz arasında: - "Yahu, bu senin tavan da ne kadar gıcırdıyor, beşik mübarek!" diyecek olmuş ama, hancı baba hiç oralı olmamış; sözü şakaya boğarak: - "Ağzını hayra aç Hoca, bu gıcırtı beşik gıcırtısı değil; tavan tahtaları Hakka tesbih çekiyor!" demiş Hoca'nın közü küllenir mi? Gözlerini hancının gözüne dikerek: - "Peki ama", demiş; "ya bu tavan boyle tesbih çeke çeke aşka gelip de secdeye kapanırsa, bizim halimiz nice olacak?"
-------------------------------------------------------------------------------------
İnşBeğendinizHayırlı Günler