Leş Kokuyorsa Dizelerim, Harcadıklarımdandır Bil..

**gülgüzeli** · 06-23-2008

Ne açtığın boşlukları doldurabiliyorum,ne de yaşayabiliyorum içindeRuh esir,aşk diri,kalem küskünGecenin segahı mesken edindi yüreğimi,umut mahsulu saatler bana varmadan ölüyorBir kapsüle sığmayacak kadar çoğaldı içimde yaralar,yarım bardak uykuyla susturamıyorum kendimi Dilime acımı baglayıp haykırıyorum acım dinmiyorHaykırışlar yetse de kırılışları anlatmaya,anlattıgını dinletmeye yetmiyor

İz bırakmış gölgelerle yaşanmıyor aşk kavradımKapatılmamış defterlerinin ağrısı volta atıyor şimdi titreyen kıyılarımdaTanımadığım suretlerin hoyratlığını yudumluyorum avuçlarındanEskitemediğin acılarına sattın sevgimi Halbuki ben yüreğine baştan borçlu yazıldığımdan bihaber, dünyaya sığdıramadığın ismini tek heceye sığdırmıştımYorgun düşmüş yüreğini dokunmadan tutmuştum ,"sus"olup sancılarında,su olup akmıştım yeşertmeye çalıştığın ne varsaSen bütün sebepleri buruşturup savururken çöp kutularına,sonuçları birbirine geçirip yollar yaparken ayaklarına,ben sadece kendime söylemişim anlıyorum

Çok gördüm aslında herhangi bir zamanın içinde kaybolanı,ama görmedim kayboldugu yerde bulunanıSen kendını hep yanlış yerde aradınBulamadıkça vazgectin en insancıl yanlarından daAnlık hazları diyarına hükümdar yaptın,koynundan cıkaramadın tek duyumluk dokunmaları

Başını kuma gömüp yaşanmaz hayatSaglam hatta sayısız köprü inşa etmek,köprülerde yaşamak hayatı nehri akmaz kılmıyorÖrülen duvarların arkasından bakmak ya da hayata,fırtınaları uzagına düşürmüyorKaçmak ise sadece çözümsüzlük zincirine bir halka daha ekliyorVe dayanılır kılmıyor hiçbir yalancı söylem acıları

Emir verilmiyor duragan olmayana!

Acılar yüzleşme istiyor,

yüzleşme kendine dönüp bakmayı ve tam burada başlıyor

aynalara yeminli dillerin firarı

"Oysa firar katlanılır kılmaz efkarları ve üstünden

atlayarak aşılmaz hiç bir acı"

Gün senin günündür artıkSen,ben ve gölgeler denklemine yenik düştü bir yanımGözlerin kana buladı beniHarcanacak tek bir "gel"im bile kalmadı hiçlik sokaklarında kaybolmayı emir biçtiğin ömrüne

Bir korsan dagınıklığı şimdi bana kalanBakire bir yıldız bile kalmadı -gök-yüzümdeHergün biraz daha artan bedeli ödüyorum,bilmem kaç kursun eskiterek yüreğimde Dirhem dirhem sonlanan çağ hatırlatıyor unuttuklarımı anımsıyorum mesela tüm acılar mutluluklardan doğardı

Varlığın kaybolan bir günün içinde kalsa da,kaybolan günün yamacından sessizliğe vuranlara atılan her ok gecemin karanlığında saklıGeceyi kaybolan gün mü karartmıştı yoksa yıldızlar parlamak için geceyi karanlığa mı mecbur kılmıştı?

Cevapsızlığın körü,sarfet sarfet söylenmeyenler var,

söylesemde duyuramadıklarım"

Leş kokuyorsa satırLarım

Harcadıklarından,

Harcattıklarındandır,

Bil

Hala,

Seni yazıyorsa hala kalemim,

Aldıkların,

Verdiklerin,

ve

Senden degil,

Kalemin itibarındandır

ßiL

alıntı

__________________

06-23-2008	#1
gülgüzeli	Leş Kokuyorsa Dizelerim, Harcadıklarımdandır Bil.. Ne açtığın boşlukları doldurabiliyorum,ne de yaşayabiliyorum içindeRuh esir,aşk diri,kalem küskünGecenin segahı mesken edindi yüreğimi,umut mahsulu saatler bana varmadan ölüyorBir kapsüle sığmayacak kadar çoğaldı içimde yaralar,yarım bardak uykuyla susturamıyorum kendimi Dilime acımı baglayıp haykırıyorum acım dinmiyorHaykırışlar yetse de kırılışları anlatmaya,anlattıgını dinletmeye yetmiyor İz bırakmış gölgelerle yaşanmıyor aşk kavradımKapatılmamış defterlerinin ağrısı volta atıyor şimdi titreyen kıyılarımdaTanımadığım suretlerin hoyratlığını yudumluyorum avuçlarındanEskitemediğin acılarına sattın sevgimi Halbuki ben yüreğine baştan borçlu yazıldığımdan bihaber, dünyaya sığdıramadığın ismini tek heceye sığdırmıştımYorgun düşmüş yüreğini dokunmadan tutmuştum ,"sus"olup sancılarında,su olup akmıştım yeşertmeye çalıştığın ne varsaSen bütün sebepleri buruşturup savururken çöp kutularına,sonuçları birbirine geçirip yollar yaparken ayaklarına,ben sadece kendime söylemişim anlıyorum Çok gördüm aslında herhangi bir zamanın içinde kaybolanı,ama görmedim kayboldugu yerde bulunanıSen kendını hep yanlış yerde aradınBulamadıkça vazgectin en insancıl yanlarından daAnlık hazları diyarına hükümdar yaptın,koynundan cıkaramadın tek duyumluk dokunmaları Başını kuma gömüp yaşanmaz hayatSaglam hatta sayısız köprü inşa etmek,köprülerde yaşamak hayatı nehri akmaz kılmıyorÖrülen duvarların arkasından bakmak ya da hayata,fırtınaları uzagına düşürmüyorKaçmak ise sadece çözümsüzlük zincirine bir halka daha ekliyorVe dayanılır kılmıyor hiçbir yalancı söylem acıları Emir verilmiyor duragan olmayana! Acılar yüzleşme istiyor, yüzleşme kendine dönüp bakmayı ve tam burada başlıyor aynalara yeminli dillerin firarı "Oysa firar katlanılır kılmaz efkarları ve üstünden atlayarak aşılmaz hiç bir acı" Gün senin günündür artıkSen,ben ve gölgeler denklemine yenik düştü bir yanımGözlerin kana buladı beniHarcanacak tek bir "gel"im bile kalmadı hiçlik sokaklarında kaybolmayı emir biçtiğin ömrüne Bir korsan dagınıklığı şimdi bana kalanBakire bir yıldız bile kalmadı -gök-yüzümdeHergün biraz daha artan bedeli ödüyorum,bilmem kaç kursun eskiterek yüreğimde Dirhem dirhem sonlanan çağ hatırlatıyor unuttuklarımı anımsıyorum mesela tüm acılar mutluluklardan doğardı Varlığın kaybolan bir günün içinde kalsa da,kaybolan günün yamacından sessizliğe vuranlara atılan her ok gecemin karanlığında saklıGeceyi kaybolan gün mü karartmıştı yoksa yıldızlar parlamak için geceyi karanlığa mı mecbur kılmıştı? Cevapsızlığın körü,sarfet sarfet söylenmeyenler var, söylesemde duyuramadıklarım" Leş kokuyorsa satırLarım Harcadıklarından, Harcattıklarındandır, Bil Hala, Seni yazıyorsa hala kalemim, Aldıkların, Verdiklerin, ve Senden degil, Kalemin itibarındandır ßiL alıntı __________________ __________________