Firari Mahkumlar Veda Edemez ...

Hangi ellere soracağım seni,hangi tende bulacağım bir daha söyle?
Geçmiş gözlerime batıp acıtırken yüreğimi, yeni bir aşka nasıl açacağım kalbimi?
Sen pes edip mağlup ettin bizi öyle bir yenildik ki!
Savrulduk bir hevesli rüzgara…

Nasıl bizi yok ettiğini sordum hep kendi kendime,
ama anladım ki sana sormalıydım bunu soramadım!
sormak için karşına çıkmalıydım,
yeniden gözlerine bakabilmeyi hiçbir şey hissetmeden,
göze almalıydım
Alamadım ,sen bahanelerini sıralarken karşımda sözlerine inanmaktan korktum,
yeniden ruhumu bir köle gibi esir alacağından o kadar emindim ki!
Evet itiraf ediyorum!
kaçtım senden, olabildiğim kadar uzağa kaçtım
Hala da kaçmaktayım firari bir mahkum gibi…

Şimdi bu şehirden de kaçıyorum
seni değil kendimi terk ediyorum bu defa,
gözlerinden,sözlerinden korudum kendimi ama kalbimden koruyamadım,
seni içimde unutup saklanabileceğimi sandım aynalardan,
oysa gözlerimdeydin her aynaya baktığım da!
hatta öpüşlerinin yanık izleri bile duruyordu dudaklarımda,biliyordum,
görüyordum atışında saklanıyordun kalbimin…

Senden kaçmak işe yaramıyordu anlıyordum o yüzden kendimi terk
ediyordum
bu beden senin giydiğin bir elbiseydi sadece,

içinde benden eser yoktu!
madem terk etmiş çoktan ruhum bedenimi,
tenimi sana bırakıp kaçıyorum bu şehirden …

alıntı

O kadar alışmışım ki kaçmaya Hoşçakal diyemiyorum