Şimdi Utan

**gülgüzeli** · 04-25-2008

Sunduğun merhamet kırıntılarını gerçek dostluk, arkadaşlık ve bazen de aşk sandığım maalesef gerçekten aşk sandığım- için utanıyorum bugün kendimden!
Ve bütün yalanlarına, bu kaldırılmayacak merhamet yada teselli mi demeliyim?- oyununa rağmen, seni hayatımda böylesi önemli, böylesi vazgeçilmez bir yere koyduğum için

utanıyorum kendimden!
Ara ara, insafa gelip, yada can sıkıntısından, yeniden en baştan sunduğun yalan sevgi gösterilerine inandığım, sana tekrar tekrar kandığım

ve hayatımdaki yerini biraz daha sağlamlaştırdığım için

bak bunu sen yapmıyorsun, bu tamamen benim saflığım! Bunun için, utanıyorum kendimden!
Yıkılmaz sanıyordum kendimi

yıkılmamıştım çünkü sana gelene kadar

Bu kadar güzel kucak açtığın için bana, böylesine güzel sunduğun için yalanlarını, bu kadar güzel oynadığın ve sonunda yıkılışımı seyrettiğin için

Sana bunu yaşattığım, kendimi böylesi bir duruma ittiğim, güçsüzleştiğim, karşında özgüvenimi, cesaretimi yitirdiğim, ağladığım ama bütün bunlara rağmen sana olan aşkımı baki tuttuğum için, utanıyorum kendimden!
Bu defa son diye binlerce cümle kurduğum halde, bu hiç son olmadığı için

Seni bırakıp gitmeye, uzaklaşmaya, kaçmaya çalışırken, hep ilk önce seni aldığım için yanıma

İçime ilk önce senin masum sandığım yüzünü koyduğum için

Utanıyorum kendimden!
Ama bugün farklı!
Sen biraz önce gerçekleri tekrar tekrar yüzüme vurdun! Bunca zaman kulaklarımı tıkamışım senin iğrenç gerçeklerine

Bugün duydum!
Ben gidiyorum! Ben bugün seni bırakıp gidiyorum ardımda

Ve birkez daha dönüşüm olmıcak sana!
Sen bana yalan söyledin!
Sen bana acıdın, ve sevgi kırıntıları sundun!
Sen, ben seni dostum sanırken, beni teselli etmek için yalan bir hayat sundun bana!
Sen beni kandırdın, kandırmacaların en yalanı, en yakanıyla!
Sen beni aşşağıladın!
Sen beni aldattın!
Ben bugün gidiyorum

Yarın sabah bensiz bir güne uyanıcaksın! Ve ben sensizlikte huzurla açıcam gözlerimi

Bunca yaptığına rağmen, ben bu kadar sarıldım ya sana, asla sırtımı dönmedim terketmedim, hep inandım ya! Seni insan sandım ya! Ve sen beni hep kandırdın ya

Şimdi sen utan kendinden!
Ben gidiyorum, kendimi yeniden sevebileceğim, sensiz bir yere

Utan sadece!

alıntı

04-25-2008	#1
gülgüzeli	Şimdi Utan Sunduğun merhamet kırıntılarını gerçek dostluk, arkadaşlık ve bazen de aşk sandığım maalesef gerçekten aşk sandığım- için utanıyorum bugün kendimden! Ve bütün yalanlarına, bu kaldırılmayacak merhamet yada teselli mi demeliyim?- oyununa rağmen, seni hayatımda böylesi önemli, böylesi vazgeçilmez bir yere koyduğum için utanıyorum kendimden! Ara ara, insafa gelip, yada can sıkıntısından, yeniden en baştan sunduğun yalan sevgi gösterilerine inandığım, sana tekrar tekrar kandığım ve hayatımdaki yerini biraz daha sağlamlaştırdığım için bak bunu sen yapmıyorsun, bu tamamen benim saflığım! Bunun için, utanıyorum kendimden! Yıkılmaz sanıyordum kendimi yıkılmamıştım çünkü sana gelene kadar Bu kadar güzel kucak açtığın için bana, böylesine güzel sunduğun için yalanlarını, bu kadar güzel oynadığın ve sonunda yıkılışımı seyrettiğin için Sana bunu yaşattığım, kendimi böylesi bir duruma ittiğim, güçsüzleştiğim, karşında özgüvenimi, cesaretimi yitirdiğim, ağladığım ama bütün bunlara rağmen sana olan aşkımı baki tuttuğum için, utanıyorum kendimden! Bu defa son diye binlerce cümle kurduğum halde, bu hiç son olmadığı için Seni bırakıp gitmeye, uzaklaşmaya, kaçmaya çalışırken, hep ilk önce seni aldığım için yanıma İçime ilk önce senin masum sandığım yüzünü koyduğum için Utanıyorum kendimden! Ama bugün farklı! Sen biraz önce gerçekleri tekrar tekrar yüzüme vurdun! Bunca zaman kulaklarımı tıkamışım senin iğrenç gerçeklerine Bugün duydum! Ben gidiyorum! Ben bugün seni bırakıp gidiyorum ardımda Ve birkez daha dönüşüm olmıcak sana! Sen bana yalan söyledin! Sen bana acıdın, ve sevgi kırıntıları sundun! Sen, ben seni dostum sanırken, beni teselli etmek için yalan bir hayat sundun bana! Sen beni kandırdın, kandırmacaların en yalanı, en yakanıyla! Sen beni aşşağıladın! Sen beni aldattın! Ben bugün gidiyorum Yarın sabah bensiz bir güne uyanıcaksın! Ve ben sensizlikte huzurla açıcam gözlerimi Bunca yaptığına rağmen, ben bu kadar sarıldım ya sana, asla sırtımı dönmedim terketmedim, hep inandım ya! Seni insan sandım ya! Ve sen beni hep kandırdın ya Şimdi sen utan kendinden! Ben gidiyorum, kendimi yeniden sevebileceğim, sensiz bir yere Utan sadece! alıntı __________________