Mısralar Hep Sende Bitiyor...

Bir ömür bana emanet olan bu kalbimde
Mısralar hep sende bitiyor

Küçük bir han’da mavi sessizliği duyuyorum
Üşüyorum
Seni görüyorum,
Akıp giden düşlerimde

Yıldızlara çatıyorum sanki suçları varmışçasına
Rıhtımda bekleyen küçük sandallardan bir tanesine binerek,
Tatlı gülümsemene kürek çekiyorum
Akıntı gökkuşağının altına götürüyor

Sana ulaşmak senden kopmak kadar imkânsız
Bunu ben bilirim, ben yaşarım

Uzun gecelerden kalma yorgun sorularım var sana,
“Neden gittin? ”

Beni görüyor musun, bilmiyorum
Ben seni görüyorum akıp giden gözlerimde

Şimdi nedenini bilmediğim bir kızgınlığım var, yıldızlara
Bu küçük han’dan duyduğum sese,
Yani sana geliyorum
Kıyameti beklemeden
Gökkuşağının ardındaysan bekle beni
Sana geliyorum…

Cengiz Okçu