Sesine Katık Olur Nefesim

Bir avuç yalnızlık doldururum cebime böyle zamanda
Ve ordasındır bilirim,
Buğulu bir özleyişle bakar gözlerin,
Aynanın diğer tarafında

Uzaklarda bir yerde,
Bir göl kenarından su içer kırlangıç sürüsü
Ve sürüsünün peşinden koşar çoban,
Umut taşır ellerinde,büyük; kocaman
Karnı burnunda karısı
Ve yaşlı anası yolunu gözler…
Her akşam,sofrada birlikte yenir acı tarhana çorbası

Tanıdık bildik yüzlerdir çoğu,aramızdan
Tavla atmışızdır bazen kahvede,
Selam vermişizdir sokakta yürürken,
Borç aldığımızda olmuştur arada bir,
Ödünç verdiğimizde yoksulluğumuzdan…
Aynı köy yollarında toza bulanan tevekküllerimiz,
Aynı fabrikalarda eriyen menevişli hayallerimiz vardır

Çoğumuz yenik yaşarız kavgalarımıza
Mutlu olmayı öğrenmekle geçer vakitlerimiz,
Yastığa iliştirdiğimiz uykularımızda
Ve her sabah unuturuz öğrendiklerimizi yeniden
Çekmecelerde Eskimiş bilet kuponları biriktirirken,
Piyangodan çıkan
Sarışın güzel mankenleri kıskanır mutfakta ki kadın,
Öfkesine tuz kattığı an
Değişen bir şey yoktur oysa
Yıllardır hep aynı yerden kazılan sokaklarda yürürüz
Aynı ekmek kuyruklarında bekleriz sıramızı,
Aynı futbol maçları,
Aynı magazin programları örter üstünü,anlamadıklarımızın

Mutlu olmayı öğrenmekle geçer vakitlerimiz
Oy meydanlarında kelli felli adamları dinlerken
Ve her oydan sonra
Unuturuz öğrendiklerimizi yeniden…

Başıboş kalmıştır onuru iradelerin
Mezar taşlarında ıslanıp duran yiğit gönüllerin;
İsimleri hatırlanmaz olmuştur zihinlerde
Mürekkebi biten kalemlerin yazdığı mektuplar hala akıllarda,
Fakat adresleri çoktan unutulmuştur
Kendimizden göç edişlerin izi kalır omuzlarımızda
Söz verişlerimizin buruk ıslaklığı,
Bakar arada bir geçmişe,gözlerimizden

O zamanlar işte

Bir şeylerin yetmediği zamanlar olur bize,

Kızarız kendimize

Eski gömlekleri arar buluruz dolaptan,

Eski not defteri,eski tükenmez kalem,eski cüzdan
Eskiyle yenilemek telaşı sarar ruhumuzu
O vakit,
Nasılda acıtır yüreğimizi sıkan kelepçenin soğuk demiri
Nasıl çaresiz kalırız,anladığımız zaman,
Hayatın içinde giderek kaybolduğumuzu…

Değişen bir şey yoktur oysa

Bir boğaz daha eklenmiştir evde ki sofraya

Belki,ya da ne bileyim,

Biraz daha zorlaşmıştır bizim için hayat,

Ama yine aynı sıkıntıyla bekleriz ay sonunu getirmeyi
Dokunan bu değildir yüreğimize,
Zaten söylesek de inanmayız kendi söylediğimize
Bu yüzden saklarız içimizde suçlarımızı
En mahrem zindanlarımızda mahkum tutarız vefasızlığımızı
İnsanlığımızı yitirmekle geçer vaktimizin çoğu
Bir Akdeniz çarpar yüzümüze bazen,
Bir Ege,bir Güneydoğu

Kendi yurdunda sürgüne yollar insan kavgalarını

Mahkum olur kendine…

Ve ben,

Ertelenmiş çocuk seslerinin loş karanlığında,süzerken

Sokaklarını şehrin

Neden? diye sorduğum
Soruların girdabında,
Yönsüz mesafeler kat eder dururum
Ne zaman rastlasam yüzüne,
Yanağından sızan damla düşer avuçlarıma
Sel basar yüreğimin yangınlarını,taşar,
Kendi dalgalarımda boğulurum
Ne zaman rastlasam yüzüne,
Düne öykünür saatler
Yol keser haramiler,
Geçit vermez uçurumlar,
Hep bir adım uzağına düşer kelimeler,
Anlatamam yüreğimin korkularını,
Yalnızlığın kahpe kurşunlarıyla vurulurum…

Yarım kalmıştır yazdığım mektup,

Yarım kalmıştır dudağımda eğreti duran kelimeler,

Titrer kalemi tutan parmaklarım,bileğim terler,

Yorgun ve yenik bir iç sıkıntısı düşer yastığa

Ve Sevda diyemem yokluğuna,
Başım öne eğilir sessiz
Boğazıma dizilir cümleler…
Utanırım…
Ne zaman kırık bir dal parçası görsem yola düşmüş,
Seni hatırlarım…

alıntı

Nesine Yar Nesine Ölürüm yar sesine
Bir daha vursa idi nefesin nefesime

Çok uzun olmasına rağmen okudum :) güzel bir paylaşımdı saol

Hakkını helal et evet biraz uzun fakat çokta değil:)

İlgin için teşekkürler okuyan gözlerine sağlık

varsa bir hakkımız bizden yana helali hoş olsun

Ayrıca ne derler? Okuyana deil okutana bak

Teşekkürler punisher