Mürted

Geri dönmek, geri istemek, eski haline dönmek anlamındaki "irtidad" mastarının ism-i faili Istılahta ise, müslüman olduktan sonra, Islâm'dan dönüp başka bir dine giren veya dinsizliği tercih eden kimseler için kullanılan bir akaid terimi Dinden çıkma olayına da "riddet" denir
Müslümanın dinden çıkıp, irtidat etmesine sebep olan şeyler şunlardır:1- Teâlâ'ya ibadette O'na şirk koşmak: "Kim 'a ortak koşarsa, şüphesiz ona Cenneti haram kılmıştır ve onun varacağı yer Cehennemdir Zâlimlerin hiç bir yardımcısı da yoktur" (el-Mâide, 5/72) Ibadet türlerinden her hangi birini 'tan başkasına yönelterek işlemek, ölülerden yardım istemek, aracılık ve şefaat dileyerek ilk müşriklerin yaptığı gibi 'a şirk koşmak, (Mekkeli müşrikler ibadet ettikleri ilâhlarının, insanları yarattığına, rızıklandırdığına ve tasarruf yetkisine sahip olduğuna inanmıyorlardı Onlar, tapındıkları putlarının indinde bir makama sahip olduklarına ve insanlarla arasında aracı ve şefaatcılıkta bulunduklarına inanıyorlardı): "Bunlar katında şefaatcilerimizdir derler" (Yunus, 10/18) "Şüphesiz, mescidler 'a mahsustur O halde orada ile beraber bir başkasını anmayın" (el-Cin, 72/18) "Doğru dua ancak 'a yapılandır 'tan başkasından yardım istenmez Zira 'tan başka diğer varlıklar ise dua edenlerin ve yardım isteyenlerin hiçbir isteğine cevap veremezler 'tan başkasından yardım isteyenlerin durumu ellerini tamamen açarak suya uzatan kimseye benzer Ağzına su götürmek ister fakat götüremez Şu halde kâfirlerin duası sapıklıktan başka bir şey değildir" (er-Ra'd, 13/14)
'tan başkasına dua edip bir dilekte bulunanlar, kâfirler olarak adlandırılmaktadır Bu konu üzerinde ulemânın icma'ı olup, buna muhalif görüş beyan eden hiç bir kimse yoktur
'ın şeriatından başka kanunlarla veya 'ın nizamının dışındaki şirk düzenlerinin kaideleriyle hükmetmek de, 'a ibadette ortaklar edinmektir: "Hüküm ancak 'ındır O ancak kendisine ibadet etmenizi emretti" (Yusuf 12/40) "O hiç bir varlığı hükmüne ortak yapmaz" (el-Kehf, 18/26)
'ın dışında; insan, melâike, cin, taştan heykel vb adına kurban kesmek veya adak adamak; ayrıca, 'a tevekkül eder ve O'na sığınır gibi, bir başka varlığa sığınmak ve ondan medet ummak da irtidadı gerektirecek fiillerdendir
2- Kâfirleri tekfir etmemek, kâfirler hakkında şüpheye düşmek ve uydukları Islâm dışı ideolojilerinin doğru olduğuna inanmak; anıt, mezar ve ölülere tapınmak; Yahudilik, Hristiyanlık, Komünizm, Kapıtalizm, Demokrasi, Sosyal Demokrasi vb şirk düzenlerini doğrulamak Teâlâ, bunların hepsinin küfür olduğuna hükmetmiştir Bu, Kitap, Sünnet ve icma ile sabittir Buna göre bunların küfür olduğunu kabul etmeyen, Kur'an'ı, Sünnet'i ve icma'ı yalanlamıştır Müslüman olduktan sonra, bu şekilde düşünmeye başlayan kimse irtidat etmiştir
3- Muhammed (sas)'in getirdiklerinden bir şeye kızmak ve uygunsuz görmek Onlarla amel ediyor olsa bile durum değişmez Teâlâ bunu şöyle ifade etmektedir: "Bunun sebebi, onların, 'ın indirdiklerini beğenmeyip çirkin bulmalarıdır Dolayısıyla da , onların amellerini heder etmiştir" (Muhammed, 47/9)
4- Rasulullah (sas)'in dininin sevap veya günahlarından herhangi birini alaya almak, eğlence konusu yapmak: "Onlara de ki: ile âyetleri ve peygamberleriyle mi alay ediyordunuz? Özür beyan etmeyin Çünkü iman ettikten sonra, inkâr ettiniz" (et-Tevbe, 9/65-66)
5- Kâfirleri alkışlamak ve mü'minlere karşı onlara yardım etmek: "Sizden kim onları dost edinirse, şüphesiz onlardan olur Muhakkak ki zâlim kavmi hidayete erdirmez" (el-Mâide, 5/51)
6- 'ın dininden tamamıyla veya o olmadan dinin sahih olması mümkün olmayan temel unsurlarının birinden yüz çevirmek: "Fakat kâfirler, uyarıldıkları şeylerden yüz çevirirler" (el-Ahkaf 46/3)
7- Bazı insanların, Muhammed (sas)'in şerîatini aşıp, ona bir şeyler ekleyebileceğine inanması: "Islâm'dan başka bir din arayan kimseden bunu asla kabul etmez O kimse ahirette de hüsrana uğrayanlardan olacaktır" (Âlû Imrân, 3/85)
8- Üzerine icma vaki olmuş Islâm'ın farzlarından birisi üzerinde tartışmaya girmek veya yine haramlığı icmayla sabit olan bir şeyi helâl saymak Imam Suyûtî şart koşulan sahihlik şartlarını taşıyan hadisi inkâr edenin Islâm dairesinden çıkıp irtidat etmiş olduğunu ve kıyamet gününde Yahudilerle, Hristiyanlarla veya küfür gruplarından uymayı dilediği kimselerle haşrolacağını söylemektedir (Miftâhü'l Cenne fi'l-Ihticâcı bi's-Sûnne, s 5)
Bir kimse şehadet getirip, namazını kılsa, orucunu tutsa ve kendisinin müslüman olduğunu iddia etse bile, bu sayılan şeyleıden ve Islâm'a dair eserlerin mürted bahislerinde etraflıca zikredilen hususlardan bir tanesini işlediği zaman irtidat etmiş sayılır
Burada şöyle bir soru sorulabilir: Bir müslüman nasıl tekfir edilebilir? Zira Rasûlüllah (sas); "Bir adam kardeşine "ey kâfir" derse, bu söz ikisinden biri için mutlaka gerçekleşir" (Buhârî, Edep, 73; Müslim, Iman, 111) "'tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed'in O'nun Rasulü olduğuna şehadet eden kimseye ateşi haram kılmıştır" (Buhârî, Ilim, 49) buyurmaktadır Burada tekfir edilmesi caiz olmayan müslüman, muvahhid olup, Islâm'a aykırı olan şeylerden kaçınan kimsedir O, tevhid üzere olan kişidir Işte Teâlâ bu gibi kimseler üzerine ateşi; kendisine şirk koşanlara ise Cennet'i haram kılmıştır Nitekim, Rasûlüllah (sas), şöyle buyurmaktadır: "'a inanıp, O'na hiç bir şeyi ortak koşmayan Cennet'e girmiştir 'a inanıp da, O'na şirk koşan ise Cehenneme girmiştir" (Müslim, Imân, 152) Bunun içindir ki Ashab, Müseylemetü'l-Kezzab ve Esvedü'l-Ansî'nin nübüvvetine iman edenleri ve ayrıca zekât vermek istemeyenleri tekfir ederek, onların mürted olduklarına hükmetmiş ve onlarla savaşmışlardı
Akıl hastası ve çocuğun dinden dönmesi irtidat cezasını gerekli kılmaz: "Üç kişiden hesap sorma kaldırılmıştır: Aklını kaybetmiş kimse akıllanana kadar; uyuyan uyanana kadar ve çocuk, bulûğa erene kadar Bu üç zümreden kalem kaldırılmıştır ve yaptıklarından sorumlu tutulmazlar" (Ebu Davud, Hudûd, 17; Tirmizi, Hudud,1; Nesai, Talak, 21; Ibn Mâce, Talak, 15)
Bunun gibi, istemediği ve kastetmediği halde hataen küfrü getiren bir söz sarfeden kimse de mürted sayılmaz:
", ümmetimden hata, unutma ve zorlanma ile yaptığı Şeylerden sorumluluğu kaldırdı" (Ibn Mâce, Talâk, 16)
Kalbi imânla dolu olduğu halde, zorlama (ikrah) ile dinden döndüğünü söyleyen kimse için irtidat vaki olmaz: "Kalbi imanla dolu olduğu halde, inkâra zorlananların dışında her kim imanından sonra 'ı inkar edip de küfre göğüs açarsa, işte 'ın gazabı o gibilerin başınadır ve onlar için büyük bir azap vardır" (en-Nahl,16/106) Ikrahın özür sayılmasının bir ölçüsü vardır Içki içmek, ölü eti yemek, küfür ve malı telef etmek şeklindeki zorlama veya dövmek ve hapsetmekle tehdid edilmek, ikrah değildir ve haddi gerektirir Sadece ölümle tehdit edilip de tehdit edenin bunu yapabilme gücüne sahip olması halinde ikrah özür sayılabilir Kişi sabreder, dininden dönmez ve öldürülürse bunun karşılığında büyük bir mükâfat alır(el-ihtiyâr, II, 106)
Zorlama olmadan (ikrah) küfrü gerektiren bir söz söyleyen veya bir iş yapan, bunu korkusundan yahut alay için yapmış olsa bile mürted sayılır Çünkü mücerred korku özür değildir Sarhoşların irtidadı hakkında alimler arasında ihtilaf vardır