Özlediğim Kadar Sensin...

Kadavradan ibaret bir gövde,
İmlası bozuk bir cümle
Bir de aramızdaki büyüyen özlem
Biliyorum gelmeyeceksin
Ne sen olabileceğim gözlerinin dibinde
Ne ben olabileceksin yüreğimin terinde
Ama
Bir cümle olduk biz
Anlatım bozukluğuna meyal verdik ise de,
Sevgiye dair alıntılanmış,
En anlamlı söz olduk biz
Bizden doğma mutluluğu var ettik
Sevda sağnağında
Bizden olma bir fincan umudu tazeledik
Hayat çaydanlığında


Ey kirpiklerinden sağdığım gökkuşağının yedi rengi,

Hüzünbaz hüzünleri unut Ayak diblerine kök salmış siyah’ı da Koş yeni demlenmiş yürek demime Sokul ve mevzilen gözlerinde kuruttuğum kirpiklerime Şarkılar sustu biliyorum Söz sırası bizde Mutluluğumuzdan alıntı birkaç çift umudumuz var dudaklarımıza ördüğümüz Erişmese de ellerimiz ellerimize, bir yolumuz var özleminde yürüdüğümüz Sana kaç gel demiyorum Biliyorum hakkım değil bu Bırak kanlı bir savaşın içinde geçsin ömrümüz Çilekeş bir sonbahar yaprağına özensin gözlerimiz Aynı tende, aynı gölgede yürümese de mavi düşlerimiz, aynı sevdanın ıslak cümlelerinde büyüsün adımız İlintilensin kokun Cennnetle, bize aidatlansın ayrılık Ne fark eder ki Ben sendeyim Sen bende Bükülse de cümlelerimiz , sökülse de alfabemiz biz bir cümleyiz Sen ve ben İki harf bir cümleden ibaret mutluluk

Mutluluğuma umudumu bağışlayan,

Biliyorum özlem kör topal zamanlarında ilerliyoruz Sen benden uzakta, ben senden ırakta yürümekteyiz Dışı düşsüzlüğe gebe kalmış bir sabahın koynunda boyun bükmekteyiz Bazen gözlerimiz nemlenmekte, bazen de özlem aramıza perdelenmekte Ama bırakmak yok sevgili Mutluluk umuda gark olmuşsa, artık dönüş yok bu yoldan Ölüm ölümümüzü öldürmeden gitmek yok sevgili Bırak ellerinden içmeyeyim bir bardak suyu Bırak gözlerinde sabahlamasın yüreğim Uzaklarda bana ait bir cümle ol yeter Koynumda sonbaharları kurban edemesen de bırak yanımda hep umut ol yarınlara

Sığlığıma / içimdeki yalnızlığa bir dirhem hayatı aşılayan,

Sus Dikenli telleri dudaklarına getirip kanatma yaralarını Kavuşmamanın ızdırabına kanıp içme hüznün şerbetiniBak kör bir yüreğe sevgiyi öğretiyorsun Büyüyor içimde ölen bir çocuk Yarım değil cümlelerim Mutluluk fiilinden umut deryası cümleler kuruyorum mavilere Rüzgarı omuzlarıma alıp bulutlara yeni göç yolları buluyorum Biliyorum her yol sana Biliyorum her söz sana Evet zor yaşadıklarımız Zifiri bir karanlık ilerlediğimiz, bir ölüm kalım savaşı göğsümüzden sildiğimiz

Bırak aramızdaki özleme bakıp durma
Kefenle gözlerindeki ıslaklığı
Gün vuslat zamanı
Gün bizi bizde yaşatma anı

Doldur gözlerine kız cocuğu hayallerini
Yürü bana doğru harf harf
Yürü bana doğru dua dua
Bir de gelirken bana,
Bir avuç maviyi çok görme sakın

Unutma;
Özlediğim kadar Sen’sin
Sevdiğim kadar Ben’sin

“ Seni özlemin en güzel yanı;
Seninle her gün yeniden doğmak mavilere
Hep nefes al emi
Seninle hayatlansın bu hayatım"




28112008
İsmail Sarıgene