Hz. Zeyd'in Şehâdeti

Bir elinde beyaz sancak düşmanla göğüs göğüse kahramanca çarpışan büyük kumandan Hz Zeyd, Bizanslıların mızrak darbelerine maruz kaldı ve vücudu delik deşik oldu Kanları etrafa sıçrıyordu Ayakta duracak gücü kaybeden bu büyük insan, mukaddes gayesine kendisini seve seve fedâ etmenin mânevî haz ve huzuru içinde yere düşüp şehâdet mertebesine ulaştı


Sancak, sahibini bekliyordu Hz Zeyd'in şehid olduğunu gören Hz Resûlullahın tâlimatı gereği sancağın yeni sahibi, yani kumandan Hz Câfer, bir ok sür'atinde sıçrayarak o mübârek ak sancağı kaptığı gibi omuzladı Düşman kalabalığını ve kudurgan saldırışını hiçe sayarak safları arasına elde ak sancak, cesur ve yiğitçe daldı Zeyd'in şanlı, şerefli âkıbetine uğrayacağını bile bile kılıç sallamaya devam etti Düşman kalabalıkmış olsun Kuvvetliymiş, ne çıkar? Yiğit her şeye rağmen kendi vazifesini yapacaktır Zaten yiğitlik, verilen vazifeyi hakkıyla yerine getirmek değil de nedir? Hem şehid olsa neyi kaybedecektir? Dünya hayatını mı? Olsun, ebedî bir hayat var ya! Dünya hayatını verip, ebedî hayatta imrenilecek mertebeleri kazanmak az şey mi?


Salih SURUÇ