Her Zaman Edebe Riayet Ederlerdi.

her zaman edebe riayet ederlerdi
Allahü teâlâ, Kur’an-ı kerimde Eshab-ı kiram için, (Allah onların hepsine de Cenneti vaat etti Allah, onlardan razıdır, onlar da Allah’tan razıdır) buyuruyor İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
(Eshab-ı kiramı sevmek, insanlar içinden beğenilmiş, seçilmiş olan bu çok kıymetli zatların hayatlarına imrenip onlar gibi olmaya özenmek, Allahü teâlânın en büyük nimetidir Hadis-i şerifte, (Kişi sevdiği ile beraberdir) buyurulduğundan, onları sevenler, Cennette onlar ile beraberdir)
Peygamber efendimiz sohbete başladıkları zaman, Eshab-ı kiram sohbet sonuna kadar, saygısızlık olmasın diye oldukları şekilde kalırlardı Mesela birinin eli başı hizasında ise öyle kalırdı Kuşlar cansız şeylerin üzerine kondukları gibi, onların üzerine de konarlardı O kadar edebliydiler ki, Resulullah efendimiz onlara bir şey sorsa, mesela (Ey Eshabım, müflis kimdir?) veya(Bugün günlerden nedir?) diye sorsa, (Allah’ın Resulü daha iyi bilir) derlerdi Yani (Sen bilmiyorsun, biz sana öğretelim) şeklinde anlaşılmasın diye, Allah Resulüne bir şey öğretmiş durumuna düşmemek için, böyle cevap verirlerdi
Bir gün de Eshab-ı kiramdan beş altı kişi oturmuş, sohbet ediyorlardı Peygamber efendimiz teşrif etti Hazret-i Abbas da o konuşanların arasındaydı Peygamber efendimiz biraz dinledikten sonra, (Amcacığım, benden kaç yaş büyüksün?) diye sordu Hazret-i Abbas, (Yâ Resulallah, sizden üç yaş eskiyim) dedi Edebsizlik olmasın diye, (Üç yaş büyüğüm) demedi
Bir gün Peygamber efendimiz, Eshab-ı kiramdan birine ceza verdi, (Onu hapsettim)buyurdu Ona gidip, (Biraz önce Resulullah senin için,(Onu hapsettim) buyurdu) dediler Yolda bunu duyunca olduğu gibi kaldı Bir ayağı arkadaydı, diğer ayağının yanına koymadı, öyle kaldı (Resulullah seni hapsetti ama sokağın ortasında değil, odaya hapsetti) dediklerinde, (Ben bu emri burada aldım Bundan sonra atacağım her adım, emre muhalefet olur Ölünceye kadar buradayım) cevabını verdi Yerinden kıpırdatamadılar Peygamber efendimize gelip, (Yâ Resulallah, ona hapis cezası verdiğinizi söyledik, fakat o bunu duyar duymaz, adımını attığı yerde kaldı, bir adım daha atmadı Güneşin altında ortada öylece bekliyor) diye arz ettiler Peygamber efendimiz sebebini sorunca, (Bundan sonra atacağı her adımın, size muhalefet olacağını söylüyor) dediler Bunun üzerine Peygamber efendimiz, (Ben de onu affettim)buyurdu İşte Eshab-ı kiram, Resulullah’ın her emrine böyle hassasiyet gösterirler, her zaman edebe riayet ederlerdi