Ümmü Eymen, Peygamber Efendimizin (S.A.V.

Ümmü Eymen, Peygamber Efendimizin (sav


Ashâbdan Hz Üsâme’nin annesi ve Rasûl-i Ekrem (sav)’in dadısı olan Ümmü Eymen’in ismi Bereke binti Sa’lebe’dir Kendisi Rasûlüllâh Efendimiz’in (sav) babası Abdullâh'ın Habeşli bir câriyesi olup Âbid el-Habeşi ile evliydi Rasûlüllâh'ın babasının âzatlı cariyesi olarak, Efendimizin dadılık hizmetinde bulunurdu Ümmü Eymen, Peygamber Efendimizin (sav) yetişmesi ile alâkadâr olmuştu Şöyle derdi: “Bu çocukta, Kureyş’in sabâhati (güzelliği), Medine’nin melâhati (saygısı, güzel huyu), Beni Sa’d’ın fesâhati (güzel konuşması) bir araya gelmiştir”

Eşi vefât eden Ümmü Eymen için Peygamberimiz: “Cennetlik bir hanımla evlenmek isteyen var mı?” diye sorunca; kölesi Zeyd b Hârise talip oldu Resûlüllâh da onları evlendirdi Hz Üsâme (ra) bu izdivaçtan dünyâya gelmiştir

Rasûlüllâh'ın mübârek anneleri Âmine, dayızâdelerini ziyâret için gittiği Medine-i Münevvere'den dönerlerken yolda vefâtından sonra Rasûlüllâh Mekke-i Mükerreme'ye Ümmü Eymen ile birlikte dönmüşlerdi Peygamberimiz bunun için; “Ümmü Eymen, benim annemden sonra annemdir” der ve ona çok hürmet ve riâyet eder, ziyâretlerine giderlerdi

Rasûlüllâh’ın irtihalinden sonra vefât etmiştir Peygamber Efendimiz’in (sav) vefâtına o kadar ağlamıştı ki; “Seni bu derece ağlatan nedir?” diye soranlara: “Ben Resûlüllâh’ın âhirete irtihâl edeceğini bilenlerdendim Ancak ilâhî vahyin kesildiğine ağlıyorum” diye cevap verdi (İLA 60)



Alıntı