Resulullah (S.A.A)’İn Yaşantısıyla İlgili Hadis Ve Rivayetler

En Güzel Örnek

Allah-u Teala şöyle buyurmuştur:
“Sizin için Allah’ın Resulünde güzel bir örnek vardır”[1]
1- Kul Gibi Yemek Yemesi ve Oturması

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) kul gibi yemek yer, kul gibi oturur ve kendisinin de bir kul olduğunu biliyordu”[2]
2- Uykudan Kalktığında Secde Etmesi

İmam Bakır (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) uykudan kalktığında (alnını yere koyarak) Allah’a secde ederdi”[3]
3- Namaza Olan Aşkı

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa), ne yemeği ve ne de başka bir şeyi namaza tercih etmezdi; namaz vakti ulaştığında, ne ailesini tanırdı ve ne de dostunu”[4]
4- Kur’ân Okuması

İmam Bakır (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa), Kur’an’ı herkesten daha güzel bir sesle okurdu”[5]
5- Namazda Ağlaması

İmam Seccad (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa), hiçbir suçu olmaksızın Allah korkusundan o kadar ağlardı ki, namaz kıldığı yer (secdegahı) ıslanırdı”[6]
6- Ümmetle Beraber Olması

Enes bin Malik diyor ki:
“Resulullah (saa) hasta ziyaretine giderdi, cenazeyi teşyi ederdi ve kölenin davetine icabet ederdi”[7]
7- Birlikte Oturduğu Kimseye Saygısı

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa)’in birlikte oturduğu kimsenin önünde ayağını uzatması kesinlikle görülmemiştir”[8]
8- Sözü Kesmemesi

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) kimsenin sözünü, haddini aşmadıkça kesmezdi; kestiğinde de sakındırarak veya kalkarak bu işi yapardı”[9]
9- Oturma Adabı

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) oturup kalkarken mutlaka Allah’ı anardı; meclislerde kendisi için özel bir yer seçmezdi ve bu işten nehy ederdi; bir toplantıya katıldığında meclisin son kesiminde (boş olan yerde) otururdu ve diğerlerine de böyle yapmalarını emrederdi”[10]
10- Misafire Karşı Davranışı

İmam Musa Kazım (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa)’e misafir geldiğinde, Hazret onunla birlikte yemek yerdi; misafir elini yemekten çekmedikçe, O elini çekmezdi”[11]
11- Musafaha Etmesi

İmam Cafer Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) bir kimseyle musafaha ettiğinde (tokalaştığında), o kimse elini geri çekmedikçe Hazret kesinlikle elini geri çekmezdi”[12]
12- Güler Yüzlülüğü

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) sürekli güler yüzlü ve yumuşak huylu idi; sert ve katı değildi”[13]
13- Konuşması

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) kimseyi kınamazdı; kabahatini yüzüne vurmazdı; sürçme ve ayıplarını aramazdı; sevabını ümit ettiği sözler dışında (bir şey) konuşmazdı”[14]
14- Yemeği

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa), Allah ruhunu alıncaya dek sürekli arpa ekmeği yerdi”[15]
15- Şakası

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) şaka ve lâtife yapardı ama haktan başka bir şey söylemezdi”[16]
16- Normal Yemesi

Resulullah (saa) buyurmuştur ki:
“Biz öyle bir aileyiz ki, acıkmadıkça yemek yemeyiz ve yediğimizde de doyasıya yemeyiz”[17]
17- Toplumda Yemek Yemesi

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) toplumla birlikte yemek yediğinde, ilk olarak yemeğe elini O uzatırdı; halkın doyasıya yemesi için de yine son olarak yemekten O elini çekerdi”[18]
18- Halkın Aklı Miktarınca Konuşması

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) kesinlikle kendi aklı miktarınca halkla konuşmamıştır Kendisi (bu konuda) buyurmuştur ki: “Biz peygamberler topluluğu, insanlarla akılları miktarınca konuşmakla görevli kılınmışız”[19]
19- Adaletle Bakışı

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) bakışlarını ashabı arasında taksim edir ve ona-buna (herkese) eşit olarak bakardı”[20]
20- Şefkati

İmam Bakır (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) cemaat namazı kılarken bir çocuğun ağlama sesini duyduğunda, (cemaat namazına katılmış olan annenin çocuğuna yetişmesi için) namazı hafif ve kısa kılırdı”[21]
21- Allah İçin Sinirlenmesi

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) İlahî sınırlar çiğnenmedikçe, kendisine yapılan zulümden dolayı intikam almazdı İlahî sınırlar çiğnendiğinde sinirlenirdi; siniri de Allah içindi”[22]
22- Misvak Kullanması

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) uykudan kalktığı her vakit dişlerini misvaklardı”[23]
23- Vaktini Üçe Bölmesi

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) kendi evine gittiğinde vaktini üç kısma bölerdi: Bir kısmını Allah’a, bir kısmını ailesine ve bir kısmını da şahsi işlerine ayırırdı”[24]
24- Dilini Koruması

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) dilini, O’nu ilgilendirmeyen ve O’na faydası olmayan şeylerden korurdu; diliyle halkı bir araya toplar ve onları kendisinden kaçırmazdı”[25]
25- Güzel Ahlaklara Sahip Olması

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) herkesten daha cömert, daha cesaretli, daha doğru konuşan, daha vefalı, daha yumuşak huylu ve daha güzel muaşeret edendi”[26]
26- Kız Çocuğu Olduğunda

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa)’e bir kız çocuğunun olduğuna dair müjde verildiğinde şöyle buyuruyordu: “Bir güldür; rızkı ise Allah’adır”[27]
27- Kıbleye Doğru Oturması

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) genellikle kıbleye doğru otururdu”[28]
28- Alçak Gönüllülüğü

İmam Bakır (as), Resulullah (saa)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:
“Beş şeyi, benden sonra sünnet olması için ölünceye dek terketmeyeceğim:
1)Kölelerle yerde yemek yemeği
2)Palanlanmış merkebe binmeği
3)Keçiyi elimle sağmayı
4)Yünlü elbise giymeği
5)Çocuklara selam vermeği[29]
29- Saç ve Sakalını Taraması

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) sürekli olarak saç ve sakalını tarayıp düzeltirdi; saç ve sakalını genellikle suyla (ıslatarak) düzeltip tarardı”[30]
30- Konuşurken Tebessüm Etmesi

Ebu Derda’dan şöyle dediği nakledilmiştir:
“Resulullah (saa) bir söz söylerken tebessüm ederdi”[31]
31- Yürüyüşü

İbn-i Abbas’tan şöyle dediği nakledilmiştir:
“Resulullah (saa) yol yürürken öyle canlı ve dinamik yürürdü ki, bu yürüyüş sahibinin aciz ve yorgun insanlar gibi yürümediği, hemen kendini gösterirdi”[32]
32- Sade Yaşayışı

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) yerde yemek yerdi; köleler gibi (dizleri üzerinde) otururdu; kendi eliyle ayakkabı ve elbisesini yamardı; (bazen) palansız merkebe biner ve arkasına da birisini bindirirdi”[33]
33- Şecaati

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Savaş şiddetlendiğinde ve düşmanla karşı karşıya geldiğimizde Resulullah’a sığınıyorduk; Resulullah’dan düşmana daha yakın bir kimse yoktu”[34]
34- Hamd Etmesi

“Resulullah (saa) her gün üç yüz atmış kez Allah’a hamdederdi”[35]
35- Konuşma Meclisi

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) konuştuğunda, meclistekiler başlarını aşağı eğerek (canı-gönülden O’nu) dinlerlerdi; öyle ki, sanki başlarının üzerinde bir kuş durmuştu[36] Susunca ashap konuşmaya başlardı Konuştuklarında ise, O Hazretin huzurunda birbirleriyle çekişmez ve niza etmezlerdi Birisi konuştuğunda, o sözünü bitirinceye dek susup onu dinlerlerdi”[37]
36- Ashabı Arasında Oturması

Ebuzer diyor ki:
“Resulullah (saa) ashabı arasında (daire şeklinde) otururdu Bir yabancı geldiğinde soru sormak için onlardan hangisinin Peygamber olduğunu ve sorusunu O’ndan soracağını bilemezdi”[38]
37- Esans (Koku) Kullanması

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa), yemekten daha çok esansa (kokuya) para harcardı”[39]
38- Ashabını Sorup-Soruşturması

Enes’ten şöyle dediği nakledilmiştir:
“Resulullah (saa) ashabından birisini üç gün görmediğinde, onu sorup-soruştururdu; gaip (yolculuğa gitmiş) olduğunda, hakkında dua ederdi; hasta olduğunda ise, halini sormaya giderdi”[40]
39- Allah’a Karşı Tevazusu

İmam Sadık (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) Allah-u Teala’nın O’nu peygamberliğe seçtiği günden O’nun ruhunu aldığı güne dek asla yaslanarak yemek yememiştir; bu ameli, Allah’a olan tevazusundan dolayı idi”[41]
40- Ashabı Hoşnut Etmesi

Hz Ali (as) buyurmuştur ki:
“Resulullah (saa) ashabından birini üzüntülü gördüğünde, şaka ve latifeyle onu hoşnut eder ve şöyle buyururdu: “Allah-u Teala, kardeşlerinin yüzüne asık suratla bakan kimseyi sevmez”[42]

[1] - Ahzab/21

[2] - Bihar, C 16, S 262

[3] - Mekarim’ul- Ahlak, S 39

[4] - Sünen’ün- Nebi, S 268

[5] - Sünen’ün- Nebi, S 311

[6] - Sünen’ün- Nebi, S 32

[7] - Mekarim’ul- Ahlak, S 15

[8] - Bihar, C 16, S 236

[9] - Sünen’ün- Nebi, S 18

[10] - Sünen’ün- Nebi, S 16

[11] - Sünen’ün- Nebi, S 67

[12] - Bihar, C 16, S 269

[13] - Mekarim’ul- Ahlak, S 14

[14] - Sünen’ün- Nebi, S 17

[15] - Sünen’ün- Nebi, S 49

[16] - Bihar, C 16, S 244

[17] - Sünen’ün- Nebi, S 181

[18] - Sünen’ün- Nebî, S 166

[19] - Sünen’ün- Nebî, S 57

[20] - Usul-u Kafi, C 2, S 671

[21] - Sünen’ün- Nebi, S 273

[22] - Sünen’ün- Nebi, S 45

[23] - Sünen’ün- Nebi, S 222

[24] - Mekarim’ul- Ahlak, S 13

[25] - Sünen’ün- Nebi, S 15

[26] - Bihar, C 16, S 194

[27] - Sünen’ün- Nebi, S 80

[28] - Mekarim’ul- Ahlak, S 26

[29] - Bihar, C 16, S 215

[30] - Sünen’ün- Nebi, S 91

[31] - Mekarim’ul- Ahlak, S 21

[32] - Bihar, C 16, S 236

[33] - Nehc’ül- Balağa, hutbe 160, Subh-i Salih

[34] - Mehaccet’ul- Beyza, C 4, S 151

[35] - Bihar, C 16, S 257

[36] - Sessiz ve teveccühle dinlemelerinden kinayedir

[37] - Mekarim’ul- Ahlak S 15

[38] - Mekarim’ul- Ahlak, S 16

[39] - Bihar, C 16, S 248

[40] - Mekarim’ul- Ahlak, S 19

[41] - Bihar, C 16, S 242

[42] - Sünen’ün- Nebi, S 61