Kalbimizdeki Sevgiden Bir Parça Kendimiz İçin Ayırıyormuyuz?

Ne kadarda sevmişiz hesapsızca,ne kadar baglanmışız, körökörüne sorgusuzca kimbilir kaç kere gözyaşıyla dönmüşüz dönmüşüz gülerek gittigimiz gülecegimizi sandıgımız kapılardan

Kaç kere yıkıldık,kaç kere daha yıkılacağızHep besledigimiz sevgi degilmiydi,ya bekledigimiz küçücük bir sevgi belirtisi peşinden koşupta yakalayamadığınız ,ucundan tutupta her seferinde kaçırdığımız,nerdeyiz neler yaptık şimdiye kadar kaç kere umutlandık bekledik ve ve kaç kere çabalarımız karşılığında besledigimiz sevgiye karşılık aldık



Neden her çöküntünün ardından yanımızda olan sadece göz yaşlarımız oldu Kaç kere ağladık kaç kere yalvardık Allah"a sevdiklerimiz için sayısı bellimi,o gözyaşları şimdi nerde yeri bellimi ,gözyaşı döktüren nerde peki oda yok degilmiŞöyle bir düşünüp hatıralarla yanlız kaldığında anlaşılabildinmi,hiç kıymetini bilene raslayabildinmi diye hiç olumlu bir cevap verebildinmi kendine,sen sayısız kere fedakarlık edip kendinden mutlu olsun diye ugraştığın hatırını sayıp yaptıklarının gönlünü hoş etti

Günlerce uykusuz kaldığında seni uykusuz bırakanın rahat rahat uyudugunu düşünmek ne kadar sarstı seni degilmi ve kalabalık içinde ne kadar yanlız oldugunu kimbilir kaç kere hissettinHep çabaladın hep alttan aldın ve sonrası kim vardı yanında en yakının kimdi gözyaşlarından başka

İşte bu yüzden degilmi ki insan kendinide sevmeli kendinede deger vermeli ve insan önce kendini kırmamalıAyaktı duracagı gücü insan vucudundaki takattan alır,karşısındaki ahbaptan degilİşte tam bu yüzünden insan kendine iyi bakmalı ve artık sevgiyi etrafından arayacağına kalbinin içinden sevgiden bir parçada kendisi için ayırmalı