Hayat Bazen

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Hayat Bazen

Yaşanan andır, anı yaşamaktır

Hayat nedir ki,

Sabah erkenden kalkmış olmanın mahmurluğunda, suluğu, beslenme çantası olmayan yaa 5 saat için ne suluğu ne beslenmesi diyen ilkokul çocuğudur

Hayat, fabrikanın yolunu tutmuş tek derdi evini geçindirmek olan pos bıyıklı amcanın sert bir şekilde boğazını temizleyip tükürdüğü koyu balgamdır

Hayat nedir ki,

Bir belediye otobüsünde her gün gördüğü, aşık olduğu kıza hiçbir şekilde sevdiğini söyleyemeyecek olmanın acısını, kahretmişliğini içine gömen liseli gencin yüzündeki sivilcelerdir

Bir otobüs durağında bekleyen onca insanı umursamadan uyanıklığa verip bir şekilde kendini içeriye atabilmenin telaşındaki sahtekar yolcudur

Bu kadar kötü müdür hayat

Değildir elbet

Güzel şeyler de vardır

Mesela

Bir semt pazarının akşama bıraktığı çöpleri temizleyen yüzü gözü kapalı kim olduğunu anlaşılmayan, yanından geçenlerden uzak durmaya çalışan adama yaklaşıp kolay gelsin abi, hayırlı akşamlar dedikten sonra yüzünü kaldıran o adamın sapsarı dişlerini görebilmektedir mutluluk

Hayat nedir ki,

Dizmişsindir elini

Tektir el

Bi çekersin joker

As papaz joker vale el tamam

Ulan dersin bir döneyim

Baba bi çekersin kupa kızı

Alırsın jokeri eline

Koyarsın yere 14 kâğıdı

Alın ulan ben bittim

Her el yaşanan o alışala gelmiş şaşkınlık hâkim olur bir süre

Derken biri atlar oradan, lan oğlum sen yere kağıt atmadın

İşte tam o esnada elinde tuttuğun jokeri indirirsin masanın üstüne

laaapp diye

All bu da sana girsin

Karşında zort olmuş üç sevgili arkadaş

Bir da sağ yumruğa sol elinle bi kapatırsın şşaaakk diye

Keyif budur

Mutluluk da bunun gibi bir şeydir zaten

Hayat basittir

Hayat yolda yürürken önünden giden küçük çocuğun hislerinin neler olduğunu düşünebilmek kadardır yollar ayrılana dek

Bazen görebilmektir mutluluğu bir küçük hediyeyle çocukların gözünde

Ayrıntılardadır hayat

Boş vermektir bazen

Kızıp darıldığında birilerine tüm insanların da hüzünlü olduğunu düşünebilme

tadında

Öyle çok seversin ki yan yana geldiğinde sarılıp kucaklaşmak istersin

Ona dokunup ağlamak, ne kadar çok sevdiğini söyleyip hıçkıra hıçkıra tüm şiddetinle

Yapamamaktır belki de hayat

Yapamazsın

Hala bir özür borcun olduğunu düşürsün annene

Yıllar önce kalbini kırıp kapıyı çarpıp gittiğinde

Aradan seneler geçmiştir belkide

Unutmuştur zaten anne sever her şeyiyle yine seni

Ama kızarsın işte kendine

Anne seni o kadar o kadar çok seviyorum ki özür dilemek zor geliyor bana

Sen bensin annem, ben seninim anne

Hayat sensin işte

Yaşadıkların, gördüklerin, hissettiklerin, ulaşabildiklerin, ulaşamadıkların, yaşamadıkların, yaşamayacakların, hataların, günahların, sevapların

Polyanacıları, realistleri, pesimistleri, optimistleri tuttuğunuz yerde öpün tüm insanlık adına

Kategorize etmesinler bizi bir daha

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayat Bazen Hayat Bazen Yaşanan andır, anı yaşamaktır Hayat nedir ki, Sabah erkenden kalkmış olmanın mahmurluğunda, suluğu, beslenme çantası olmayan yaa 5 saat için ne suluğu ne beslenmesi diyen ilkokul çocuğudur Hayat, fabrikanın yolunu tutmuş tek derdi evini geçindirmek olan pos bıyıklı amcanın sert bir şekilde boğazını temizleyip tükürdüğü koyu balgamdır Hayat nedir ki, Bir belediye otobüsünde her gün gördüğü, aşık olduğu kıza hiçbir şekilde sevdiğini söyleyemeyecek olmanın acısını, kahretmişliğini içine gömen liseli gencin yüzündeki sivilcelerdir Bir otobüs durağında bekleyen onca insanı umursamadan uyanıklığa verip bir şekilde kendini içeriye atabilmenin telaşındaki sahtekar yolcudur Bu kadar kötü müdür hayat Değildir elbet Güzel şeyler de vardır Mesela Bir semt pazarının akşama bıraktığı çöpleri temizleyen yüzü gözü kapalı kim olduğunu anlaşılmayan, yanından geçenlerden uzak durmaya çalışan adama yaklaşıp kolay gelsin abi, hayırlı akşamlar dedikten sonra yüzünü kaldıran o adamın sapsarı dişlerini görebilmektedir mutluluk Hayat nedir ki, Dizmişsindir elini Tektir el Bi çekersin joker As papaz joker vale el tamam Ulan dersin bir döneyim Baba bi çekersin kupa kızı Alırsın jokeri eline Koyarsın yere 14 kâğıdı Alın ulan ben bittim Her el yaşanan o alışala gelmiş şaşkınlık hâkim olur bir süre Derken biri atlar oradan, lan oğlum sen yere kağıt atmadın İşte tam o esnada elinde tuttuğun jokeri indirirsin masanın üstüne laaapp diye All bu da sana girsin Karşında zort olmuş üç sevgili arkadaş Bir da sağ yumruğa sol elinle bi kapatırsın şşaaakk diye Keyif budur Mutluluk da bunun gibi bir şeydir zaten Hayat basittir Hayat yolda yürürken önünden giden küçük çocuğun hislerinin neler olduğunu düşünebilmek kadardır yollar ayrılana dek Bazen görebilmektir mutluluğu bir küçük hediyeyle çocukların gözünde Ayrıntılardadır hayat Boş vermektir bazen Kızıp darıldığında birilerine tüm insanların da hüzünlü olduğunu düşünebilme tadında Öyle çok seversin ki yan yana geldiğinde sarılıp kucaklaşmak istersin Ona dokunup ağlamak, ne kadar çok sevdiğini söyleyip hıçkıra hıçkıra tüm şiddetinle Yapamamaktır belki de hayat Yapamazsın Hala bir özür borcun olduğunu düşürsün annene Yıllar önce kalbini kırıp kapıyı çarpıp gittiğinde Aradan seneler geçmiştir belkide Unutmuştur zaten anne sever her şeyiyle yine seni Ama kızarsın işte kendine Anne seni o kadar o kadar çok seviyorum ki özür dilemek zor geliyor bana Sen bensin annem, ben seninim anne Hayat sensin işte Yaşadıkların, gördüklerin, hissettiklerin, ulaşabildiklerin, ulaşamadıkların, yaşamadıkların, yaşamayacakların, hataların, günahların, sevapların Polyanacıları, realistleri, pesimistleri, optimistleri tuttuğunuz yerde öpün tüm insanlık adına Kategorize etmesinler bizi bir daha