Düşlerde Yaşamanın Rengi

deneme örneği kısa - deneme yazıları - birkan askan yazıları - yaşama dair


Düşlerde yaşamanın rengi

Düşlerimde barışla yaşamak isteyen çocuklar var Birkan ASKAN

Ve bir güne sığdıramadığım masum hayallerimle, değiştiremediğim kaderimle, tutulup yaka paça dönmemek üzere bilinmeyene götürüldükten sonraKendim değil asla,barış olmak isterdim,masum çocukların ölmediği başka dünyalara


Belki çok farklı birşey olmazdı demek için,acıyı kovmak için sevenlerimin yüzünden,ve baharı kucaklamak için barış adına,çocukların uçurtmalarında rüzgar kalabilmek için,insanların bir güne sığmayan umutlarında,o sımsıkı kapanan avuçlarında sıkışan bir tebessüm olmak için, yaşamak olurdu,kendimi bunca seneye rağmen kimselere anlatamamak, geçen her gün için alnımda biriken ter tomurcuklarına inat edercesine yaşamak olurdu kendimin dışında değişen her güzelliğe el uzatmak


İnadına yaşamak,elde avuçta kalmayanın değerini anlarcasına ve gökyüzümde bayram yeri umutlarımla sadece bir insan gibi,yüreği elinde bir ana gibi heyecanlı,utangaç yüzlerde gizlenmiş,sadece yaşamak olurdu içimde taşıdığım hastalığımla


Ne için yaşadığımı bilmeden yaşamak Hayır, belki de daha çok yapılacak iş var hayattaBelki de her kapı çalınışında bir dost eli uzanacak gözyaşlarıma Hani insan istemez mi dertten tasadan yoksun,dünyanın yüzündeki yaranın,nefes aldıkça çoğalan ve yattığı yerden yüreği yangın yeri umutlarıyla yaslayabilmek kendini bir günün akreple yelkovanı arasına Şiirler okumak istemez mi yüreğim Paylaşmak yüksek duvarların altında özgürlüğü, bahara yalınayak koşarcasına Hep görmeyi istediğim bir düş gibi,uçsuz bucaksız denizin kıyısında, martılarla, bulutlarla,güneşi kovalamak ve içerlemeksizin gözlerimi açabilmek yarına


Elbette isterim, saat başı pencere önünde koklarken bir çiçeği,gözlerim dalarken uzaklara, ve saf,tertemiz bir kelebek olmanın sevincini öğrenebilmeyi Bir günlük ömrüm olsa da , kelebekler gibi uçabilmek düşlerimle tutunamadığım zamana


Alıp başımı kaçırmak isterim dağların ardına Deniz olmak isterim elbet, ömrümün belki de tanışamayacağım bütün yanlarınaDeğişmeyi isterim sağlıktan muzdarip,eski halimle her yeni gelen güne,ve her yeni gelen günün bir türlü değiştiremediğim acı nedir bilmeyen yüzüne, gülmek isterim kendimden öte sevenlerimin yerineVe susmasını istemem yüreğimin,elim kalem tutup, el harcı kağıda barışla yaşamanın gölgesini düşürdükçe Oysa bilirim,değişmedikçe hep utanacak dalındaki yaprak bendenRüzgar benden sonra da hep olacak Bende olsam keşke benden sonrasına diye geçirecek içim kendimden habersizce


Ve sonra hikayeler, hikayeler, hikayeler, ah ki ne fayda değerini bilseydim keşke,yaşadım demenin dudaklarımda donup kalan büyüsünüOlsun,bir gün olsun, bir saat ya da bir dakika olsun,kalıcı paylaşılmaya yüreğimde çocuklarla elele yaşamanında bir yeri olsunÖnce sağlık olsun, sonra sevdası yüreklerin,ben dursam da yelkovanın gölgesinde, yaşamak olsun,hiç durmadan, ve yenileyerek kendini zamandan,zaman kendi anlamını bulsunKendi hikayemde sorulsun bana,nedir anlamını aradığın kendinde,derdim ki, en güzel düşümü büyütürdüm barış adına savaşı yaşayan çocukların gözünde, bir uçurtma olurdum havan toplarının açtığı çukurlarda ölümü bekleyen bedenlerine


Yaşamak olurdum onlar için, ve yüzlerindeki acıyı değiştirmek için gülmeyi özleyen yüreklerine

Yaşamak olurdum hep beraber değişebilmek için, geçmiş her günün,yitirilmemiş şiirlerdeki dizelerine Belki kendim göremeyecek olsam da, derdim ki;


Yattığın yerden çekersen yosun kokusunu ciğerlerine, ve umursamaz bakışların gölgesinde dalıp gidersen sende benim gibi uzaklara Bütün neşeni,bütün hüznünü sımsıkı sarıp sarmala ve yaslan kollarımaSana okumak istediğim birkaç satır, malum ya,kendi yağıyla kavrulan bir ozan kılıfında, başka ne diyebilirim ki Yaşamak,altı üstü,yaşamak dostum,neye yarar,umut ve denizin olmadıktan sonra





Denizin varsa,

Durma,

Rüzgarını yüzüne vuran,

Hiç olmazsa martılarını kovala,

Doyabildiğince yaşa,

Denizi görüpte yaşamadıktan sonra,

Yaşamak,

Yaşamak değildir asla




Bir günde yaşayabileceğim en güzel değişiklik, içimdeki hastalıkla taşındığım bu zamandan kurtulup, yeni bir zamanı nefeslenmek olurdu sanırımNe zaman gideceğimi bilmediğim, kaldı ki o zaman, büyümek için dünyaya gelen, umutla geleceğe kanat çırpan çocukların tebessümlerine karışıp, belki de onlar gibi hayatı anlamadan yaşamak, yaşamak, yaşamak olurdu geriye kalan zamanım


Bilirim kendimce herkeste değişir bu duygular, her insanda farklılaşır yaşamak dürtüsü Elde etmek için çırpınışlar vardır hayat adına Neden, nasıl,niye sorularının hatırına Oysa hayat, şu üç paralık hayat nedir ki,doyasıya ve sağlıkla yaşayamadıktan sonra Ve bir güne sığdıramadığım masum hayallerimle, değiştiremediğim kaderimle, tutulup yaka paça dönmemek üzere bilinmeyene götürüldükten sonra


Kendim değil asla, barış olmak isterdim, masum çocukların ölmediği başka dünyalara