Ey Sevgili Şiirim! |
06-15-2007 | #1 |
suskun
|
Ey Sevgili Şiirim!ey sevgili siirim Bazen öyle bir an gelirki hayat akar gider gözlerimden bir göz yasi gibi ama sanmaki diner unutmak istediklerim yakami birakmazken, unutmak istemediklerim beni birer birer unutur gider aci verir Hayatin her darbesi bana olur olmadik seye aglarken gülmeyi unuttugumu hatirlarim ara sira Yanlizlikta teselli bulur,sessizlikle avunurum ben kimim diye soru gecer aklimdan,iste tam bu sorunun icinde biter kaybolurum Insanlar bana deli diyorlar ey sevgili siirim, ismim deliyede cikti anlatamadigim icin icimdekileri, sacma bulduklari icin düsüncelerimi sence yolumumu kaybettim yoksa gercekten delirdimmmi? ne dersin? anlasildi sen her zamanki gibi yine susmayi tercih edip sakliyorsun icine yazdiklarimi Desene yine cevapsiz kalacak sorunlarim, desene sükunetin dibine batacak sorularim ey Sevgili siirim, ne zaman görüldüki benle konustugun adi üstünde siirsin iste siir ama öyle bir siir ki beni kendimle yüzlestiren bir vesile Yanlizligima ortak olan essiz hazine ve birde benimle aglayip benimle gülen tek icimi döktügüm sevgili siirimsin
__________________
'' Milli Benligini Yitirmis Uluslar Başka Milletlerin Avıdır !!!! '' Mustafa Kemal ATATÜRK |
|