Diller

Bir arada yaşamaya başlayan ilk insanlar için bir anlaşma ihtiyacı kendini göstermiş ve bu amaçla önleyici yüz, vücut ve ses işaretlerinden faydalanılmıştır Böylece insanların düşünüp duyduklarını anlatmak için kullandıkları diller tabiî işaretlerin, yavaş yavaş yapma işaretler haline gelmesinden meydana çıkmıştır Tabiî işaretler, seslerden ve hareketlerden ibarettir Seslerin ve hareketlerin zamanla gelişmesinden söz dili ve hal dili doğmuştur Ses ve hareketin birleşmesi, ifadeye daha çok kuvvet verdiği için insanların ilk dilleri hem sesli hem de hareketli diller olmuştur Fakat, zamanla, hareketlerin her şeyi anlatmağa yetmemesi, seslerin, hareketlere üstün tutulmasını sağlamış, böylece, insan zekâsının en karakteristik buluşunu ve insanin hayvana üstünlüğünü gösteren en önemli niteliği olan sesli diller gelişmeğe başlamıştır Dillerin gelişmesi ile yapma kelimelerin nispeti artmış; insanların çok çeşitli yerel gruplar meydana getirmeleri ile de, yeryüzünde sayılmayacak kadar çok diller meydana gelmiştir


Konuşulmakta olan çeşitli diller incelendiğinde aralarında, ses, kelime yapısı ve söz dizimi bakamından ayrılıklar göze çarpar En önemli ayrılık, kelime yapılarına göre üç tipe ayrılırlar:


1 - Tek heceli diller: Bu dillerde kavramlar, tek heceli kelimelerle bildirilir Bu kelimelerden eklerle başka anlamda kelimeler türetilemez, bu kelimeler cümlede bir değişikliğe uğratılamaz (Çin'ce, tek heceli bir dildir)


2 - Bitişkin diller: Bu diller de eklerin gelişi ile köklerin şekilleri değişmez Köklere tamamıyla kaynaşmadan birçok ekler ilâve edilmekle yeni kelimeler üretilebilir ya da kelimeler arasında ilgi sağlanabilir (Macarca-Türkçe, bitişkin dillerdendir)